Małgorzata Warzecha: Ile w tym roku zobaczymy spektakli dyplomowych?

Zofia Uzelac: Będą trzy dyplomy. Poza „Poskromieniem złośnicy” w reżyserii Małgorzaty Warsickiej z PWST w Krakowie, zobaczymy spektakl „Woyzeck” Rudolfa Zioło oraz trzeci, również w reżyserii studenta krakowskiej szkoły.

M.W.: Zawiązała się więc współpraca z PWST w Krakowie dzięki duetowi prof. Wrocławskiego i prof. Orłowskiego?

Z.U.: Tak, bardzo ciekawie to na razie wygląda. Zresztą już w ubiegłym roku pan Krzysztof Globisz ze studentami Wydziału Aktorskiego współpracował z Wydziałem Operatorskim naszej szkoły. Dzięki temu powstało bardzo ciekawe przedstawienie, które zyskało w oczach jurorów.

M.W: Jaki jest ten rocznik? Indywidualiści, zbiorowość?

Z.U.: Myślę, że są to zarówno indywidualiści, jak i ci, którzy potrafią razem pracować. Myślę, że w przyszłości, może jak obecny rok piąty, spróbują utworzyć jakąś grupę. Liczymy bardzo na to, żeby ich usamodzielnić i przygotować. Napisaliśmy taki program we współpracy ze szkołami w Berlinie i w Brnie, skupiający się na umożliwieniu samodzielności dla młodych aktorów europejskich. Spróbujemy zorganizować takie warsztaty dla studentów z całej Polski.

M.W.: Ten brak ustabilizowanego, etatowego wejścia w zawód zmieniał się przez całe lata, ale ostatnio uległ przyspieszeniu.

Z.U.: Teraz teatry etatowe można policzyć na palcach jednej ręki. Dlatego też będą różnego rodzaju formy współpracy z grupami, firmami. To zupełnie nowe wyzwania rynkowe, do których studentów trzeba przygotować.

M.W.: Na razie są szczęśliwi, że studiują…

Z.U.: Studiują, a za chwilę okaże się, że ta rzeczywistość, niestety, nie pozostawia żadnych złudzeń.

M.W.: Ale sami wybrali..

Z.U.: Wybrali najtrudniejszy zawód i teraz muszą ponosić koszty tego wyboru.

Z prof. Zofią Uzelac rozmawiała Małgorzata Warzecha.