W Kościele prawosławnym i Kościołach wschodnich w Wielką Sobotę odprawia się nabożeństwo północne (połunoszcznicę). To początek świętowania Wielkiej Nocy. Następnie, w trakcie uroczystej procesji, trzykrotnie okrąża się cerkiew z ikoną Chrystusa w grobie. To wyjście na spotkanie Zbawiciela. Na końcu duchowny podchodzi do zamkniętych drzwi świątyni i ogłasza: “Christos Woskresie” (“Chrustus Zmartwychwstał”). Na co tłum odpowiada: “Woistinu Woskriesie” (“Zaprawdę Zmartwychwstał”).

W cerkwi rozpoczynają się jutrznia i trwająca nawet 5 godzin Święta Liturgia. Wtedy święci się Artos – duży pszeniczny chleb, rozdawany wiernym w Niedzielę Przewodnią, pierwszą po Wielkanocy.

Kawałki chleba przechowywane są jako wielka świętość, na wyjątkowe w danym roku okazje. O świcie wszyscy wracają do domu i często od razu rozpoczynają świąteczne śniadanie, dzieląc się jajkiem. Zaczyna się od pokarmów z koszyka, podobnie jak każdy następny posiłek w kolejne dni świąt.

Święta Wielkanocne trwają trzy dni. We wtorek prawosławni i grekokatolicy odwiedzają groby swoich najbliższych.

W Grecji Tydzień Paschalny otwiera zwyczaj puszczania latawców. Na Kresach Wschodnich jeszcze do niedawna żywa była tradycja wybitek i taczanek. W jajczanej bitwie trzeba rozbić swoim jajkiem jajko przeciwnika, przegrany traci je na rzecz zwycięzcy.

Kościół Prawosławny jest drugim pod względem liczebności Kościołem w Polsce. Główny Urząd Statystyczny mówi o nieco ponad pięciuset tysiącach wiernych. Duchowni prawosławni liczbę wiernych szacują na 600 tysięcy. Najwięcej ich mieszka w województwie podlaskim.

Grekokatolicy oceniają, że mieszka ich w Polsce 300 tysięcy. Kościół ten jest w jedności z papieżem Staroobrzędowców jest około dwóch tysięcy. Wielu żyje na Suwalszczyźnie.
Z okazji Wielkanocy życzenia prawosławnym i grekokatolikom złożył przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, arcybiskup Stanisław Gądecki. IAR