„Rodzina Leśniewskich” – to już 43 lata

W polskiej kulturze masowej pojawiało się wiele produkcji przedstawiających rodzinne losy. Na antenie radiowej najpopularniejsi po dziś dzień są „Matysiakowie”, których można słuchać już od 1956 roku. W przypadku telewizji wciąż widzowie mogą śledzić losy klanu Lubiczów („Klan”) czy Mostowiaków („M jak miłość”).

Bardziej familijny oraz komediowy charakter miały seriale już zakończone i posiadające „rodzinę” w tytule – „Rodzina zastępcza” czy też „Rodzinka.pl”. Nieco starsi widzowie mogą pamiętać jeszcze jedną familijną „rodzinną” produkcję – siedmioodcinkowy miniserial „Rodzina Leśniewskich”, który doczekał się również pełnometrażowej wersji. Jego telewizyjna wersja zadebiutowała na ekranach polskich telewizorów 1 lutego 1981 roku.

Pierwowzorem była książka Katarzyny Boglar „Nie głaskać kota pod włos”. Autorka powieści była również współscenarzystką serialu. I jeszcze jedno – perypetie tej sympatycznej warszawskiej rodziny miały wiele łódzkich akcentów. Przypominamy kilka z nich.

Łódź nie tylko na ekranie

Należy zacząć od postaci reżysera – Janusza Łęskiego. Urodził się w 1930 roku w Radomsku, w 1971 roku uzyskał dyplom Wydziału Reżyserii PWSF w Łodzi, choć studia ukończył piętnaście lat wcześniej. Zasłynął jako twórca popularnych filmów oraz seriali dla dzieci i młodzieży. Poza „Rodziną Leśniewskich” wyreżyserował również seriale „Kłusownik” (1980), „Przygrywka” (1982), „Urwisy z Doliny Młynków” (1985) czy „Janka” (1989). Janusz Łęski zmarł 1 stycznia 2022 roku, został pochowany w swoim rodzinnym mieście.

Ekranowa „Rodzina Leśniewskich” składa się z: zapracowanego ojca Andrzeja (Krzysztof Kowalewski), zabieganej matki Jadwigi (Krystyna Sienkiewicz) oraz czworga dzieci: 15-letniej Agnieszki (Agata Młynarska), rok młodszego Leszka (Maciej Strojny) oraz 7-letnich bliźniąt Beaty (Magdalena Scholl) i Pawła (Tomasz Brzeziński). Ostatnia dwójka nazywana była „Bąblami”. I właśnie owe „Bąble” są kolejnym łódzkim akcentem produkcji.

Kadr z filmu „Rodzina Leśniewskich”. Ekranowe „Bąble” (Magdalena Scholl i Tomasz Brzeziński) – źródło: filmpolski.pl

Zarówno Magdalena Scholl, jak i Tomasz Brzeziński pochodzili z Łodzi. Jak mówili po latach w wywiadach była to dla nich wspaniała przygoda. I choć oboje po „Rodzinie Leśniewskich” pojawiali się na małym czy też wielkim ekranie – serialowa Beata zagrała m.in. w „Akademii Pana Kleksa” – w dorosłym życiu nie postawili na aktorstwo. Magdalena Scholl ukończyła socjologię na Uniwersytecie Łódzkim. Później przez wiele lat pracowała w Łódzkim Urzędzie Wojewódzkim. W 2014 roku zadebiutowała na rynku wydawniczym książką „Nowicjusz”. Niestety, zmarła pięć lat później w wieku zaledwie 50 lat. Spoczęła na Starym Cmentarzu w Łodzi.

Jej ekranowy brat także zrezygnował z kariery aktorskiej. Choć – jak sam mówił po latach – początkowo nic na to nie wskazywało. Po raz ostatni pojawił się w filmie „Przeprawa” (1988). Miał wówczas 18 lat. Na łamach jednego z czasopism przyznał, że przeżył szok. – Na planie zginął młody aktor. Grał swoją śmierć… Rosyjscy pirotechnicy stwierdzili, że skoro kręcimy film o wojnie, to muszą być zabici i ranni. Wtedy zraziłem się do aktorstwa – mówił. Ostatecznie zrezygnował ze zdawania do Szkoły Filmowej w Łodzi. Postanowił zostać dziennikarzem, pracował m.in. w Radiu Łódź.

Na koniec warto dodać, że choć „Rodzina Leśniewskich” to produkcja warszawska, wiele scen do serialu kręcono w Łodzi. W Wytwórni Filmów Fabularnych urządzono mieszkanie tytułowej familii. Z kolei łódzki Manhattan z zewnątrz odgrywał rolę miejsca zamieszkania „Rodziny Leśniewskich”. W produkcji widzowie mogli podziwiać także inne łódzkie lokacje:

budynek Akademii Sztuk Pięknych,
Pasaż Schillera,
ogród zoologiczny.

Dzieło Janusza Łęskiego wciąż ma swoje grono sympatyków. Mimo upływu ponad czterech dekad widzowie wciąż doceniają humor oraz ciepły, serdeczny klimat tej telewizyjnej opowieści.