BIP
Od likwidacji obozu koncentracyjnego dla polskich dzieci przy ulicy Przemysłowej minęło 79 lat
18 stycznia 1945 r. Niemcy obawiając się wkroczenia do Łodzi Armii Czerwonej, opuścili obóz przy ulicy Przemysłowej, w którym pozostało od 800 do 900 dzieci. Dyrektor Muzeum Dzieci Polskich – ofiar totalitaryzmu Ireneusz Piotr Maj zwrócił uwagę, że zakończenie funkcjonowania obozu nie oznaczało końca trudnych losów osadzonych w nim dzieci
– Jedne poszukiwały swoich najbliższych rodzin, a to są dzieci, które pochodziły z różnych części Polski, nawet bardzo odległych, kilkaset kilometrów od domu, więc często z linią frontu. Te dzieci razem z żołnierzami w kierunku zachodnim, na przykład Poznania, szły poszukując swoich najbliższych. Kolejny ból, kiedy dowiadywały się, że rodzice już na przykład nie żyją albo że w nich rodzinnym domu mieszka już ktoś inny. Młodszymi dziećmi zajmowała się opieka społeczna – mówi Ireneusz Piotr Maj.
Posłuchaj:
Niektóre z dzieci, w obawie przed powrotem Niemców, zostały na terenie obozu jeszcze przez kolejne dni, próbując w tym czasie dostać się choćby do magazynów z żywnością.
11-letni chłopcy ładowali na wóz zwłoki swoich współwięźniów
Jerzy Jeżewicz, ocalały z obozu przy Przemysłowej, nie krył emocji, jakie mu towarzyszyły w miejscu, w którym przeszedł ludzką tragedię. Przypomniał historię współwięźnia, który odwiedził to miejsce po kilkudziesięciu latach nieobecności.
którego 12 i 11-letni chłopcy ładowali na wóz zwłoki swoich współwięźniów – wspomina Jerzy Jeżewicz.
Posłuchaj:
Z załogi obozu liczącej ok. 130 funkcjonariuszy, do odpowiedzialności pociągnięto tylko trzy osoby. Obóz przy ulicy Przemysłowej utworzono 1 grudnia 1942 roku, a pierwsi mali więźniowie zostali przetransportowani do niego już kilka dni później. Szacuje się, że przetrzymywano w nim ponad 3 tysiące dzieci, z których ok 200 zmarło.
