Spotkanie z Arturem Ossowskim
Ossowski jest autorem najnowszej publikacji o obozie zatytułowanej. „Dzieci z zielonego autobusu. Z zeznań o niemieckim obozie dla polskich dzieci przy ul. Przemysłowej w Łodzi (1942–1945)”.
Autor zwraca uwagę w swojej monografii na to, że obozowe dzieci umierały jeszcze po wojnie, a z traumami walczyły do końca życia.
– Lekarze badając więźniów uznali, że ci ludzie w wieku 30, 40 lat odpowiadają, jeżeli chodzi o zdrowie, osobom, które mają ponad 70, 80 lat. Te osoby w większości nie uzupełniły wykształcenia, pracowały najczęściej fizycznie w różnego rodzaju zakładach. Nikt nie przejmował się ich zdrowiem. Następstwa pobytu w obozie kładły się cieniem na całych ich życie, rodzinne i zawodowe – podkreślił Artur Ossowski.
Sprawa Eugenii Pol
Publikacja skupia się też na powojennych rozliczeniach dotyczących przebiegu procesu obozowej nadzorczyni Eugenii Pol, który toczył się w 1974.
– Ta osoba biła i lżyła więźniów. Najgorsze jest to, że byłe więźniarki, które padły ofiarą mniej przemocy, ale były też więźniarki, którym pomogła. Można powiedzieć, że mieliśmy do czynienia z syndromem sztokholmskim i były też więźniarki, które na procesie jej broniły. Nie jest łatwo skazać po tylu latach osoby, które były winna zbrodni obozowych – dodał autor.
Artur Ossowski jest historykiem, naczelnikiem Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej IPN w Łodzi. Jest autorem lub współautorem takich książek jak m.in.: „Tadeusz Kossakowski 1888–1965. Od piechura do czołgisty”, „Najdłuższe pół wieku. Kalendarium Łodzi 1939-1989”, „Wieluń 1 IX 1939”.