Posłuchaj relacji naszego reportera:

Ministerialny “Program rozwoju lokalnej infrastruktury sportowej” – to brzmi zachęcająco; brzmiało również dla urzędników z Wielunia, którzy wypełnili wnioski o dofinansowanie. Uznali że nowa hala przyda się przy szkole podstawowej nr 2. Tygodnie i miesiące płynęły, a wieści z ministerstwa nie było. W końcu z resortem skontaktował się jeden z opozycyjnych radnych. Okazało się, że żadna odpowiedz nie przyszła, bo ministerstwo nie otrzymało wniosku na papierze.

Ponagleni przez urzędników z Wielunia pracownicy poczty rozpoczęli śledztwo wśród kopert, znaczków i listów. I wysłali do Wielunia odpowiedź:

“Z przykrością informujemy, że przeprowadzone w celu zbadania zgłoszonego problemu czynności wyjaśniające oraz analiza posiadanych dokumentów i zapisów w systemach informatycznych wykazały, iż przesyłka będąca przedmiotem skargi, zaginęła w niewyjaśnionych okolicznościach” – głosi urzędowe pismo.

Okazało się, że trop urywa w warszawskiej sortowni Poczty Polskiej. Pechowym zbiegiem okoliczności – trzynaście kilometrów od gmachu Ministerstwa Sportu i Turystyki.

“Każda reklamacja rozpatrywana jest indywidualnie, a odpowiedź kierowana jest bezpośrednio do osoby zgłaszającej zapytanie reklamacyjne. Jeśli klient nie zgadza się z decyzją reklamacyjną przysługuje mu prawo w ciągu 14 dni od dnia otrzymania odpowiedzi na złożoną reklamację – wniesienia odwołania do Sekcji Odwołań Centrum Obsługi Finansowej.”

Reklamację rozpatrzono pozytywnie – poczta potraktowała dokument jako przesyłkę z zadeklarowaną wartością 100 złotych i to ta kwota – plus 41 złotych za nadanie przesyłki – przysługuje teraz miejskim urzędnikom.

Urzędnicy nie odpowiedzieli wprost, czy planują domagać się od poczty większego odszkodowania, na przykład w formie pozwu o utracone korzyści. Poza tym zawsze istnieje ryzyko, że pozew wysłany do sądu pocztą – znów może gdzieś się zgubić.