Wieniec dożynkowy – symbol urodzaju i tradycji

Dożynki to polskie święto plonów, które obchodzone jest w ostatnią niedzielę sierpnia lub pierwszą niedzielę września. Wieniec dożynkowy jest jednym z najważniejszych symboli tego święta.

Historia wieńców dożynkowych

Tradycja wieńców dożynkowych sięga czasów przedchrześcijańskich. Wówczas wieńce były ofiarą składaną bóstwom urodzaju. Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa wieńce nabrały nowego znaczenia. Stały się symbolem podziękowania Bogu za obfite plony.

Budowa wieńców dożynkowych

Tradycyjny wieniec dożynkowy składa się z kłosów zbóż, kwiatów, owoców i warzyw.

Kłosy zbóż są symbolem urodzaju i dostatku.
Kwiaty symbolizują piękno i radość.
Owoce i warzywa symbolizują bogactwo natury.

Zwyczaje związane z wieńcami dożynkowymi

W dniu dożynek wieniec dożynkowy jest poświęcany podczas mszy świętej. Następnie jest niesiony na czele korowodu dożynkowego. Po dożynkach wieniec jest przechowywany przez cały rok w kościele lub w gminie.

Wieńce dożynkowe w dobie współczesnej

Współczesne wieńce dożynkowe są często bardzo dekoracyjne i kunsztownie wykonane. Często mają one kształty figuratywne, np. kielicha, kapliczki czy figury Matki Bożej.

Wieniec dożynkowy jako symbol tradycji

Wieniec dożynkowy jest symbolem tradycji polskiego rolnictwa. Jest wyrazem wdzięczności za plony i radości z urodzaju. Wieniec dożynkowy to także piękna ozdoba uroczystości dożynkowych.