Czym jest test PAPP-a?

Test podwójny, znany również jako test PAPP-a, zaliczany jest do nieinwazyjnych badań prenatalnych, które pozwalają ocenić ryzyko wystąpienia u dziecka wady genetycznej. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca, aby wykonywać go u każdej ciężarnej, niezależnie od wieku. Badanie polega na oznaczeniu PAPP-a (ciążowego białka osoczowego A) i wolnej podjednostki beta-HCG. W tym celu pobiera się od ciężarnej próbkę krwi z żyły łokciowej, którą następnie poddaje się analizie.

Test PAPP-a wykonuje się w 11–13. (+6) tygodniu ciąży, czyli w I trymestrze. Specyficzne białko produkowane jest przede wszystkim przez trofoblast i łożysko. Można je wykryć w surowicy mamy od 28 dnia po poczęciu, a stężenie wzrasta w miarę rozwoju dziecka.

Więcej informacji na temat testu PAPP-a znajdziesz pod adresem: https://porody.medicover.pl/poradniki/test-papp-a-co-wykrywa-i-kiedy-go-zrobic/.

Test podwójny – przebieg

Badanie pozwala ocenić ryzyko wystąpienia trisomii (zespołu Plateau, Downa i Edwardsa), ale nie stanowi podstawy do postawienia diagnozy. Nieprawidłowy wynik może również świadczyć o podwyższonym ryzyku stanu przedrzucawkowego (zatrucia ciążowego), przedwczesnego porodu i urodzenia martwego dziecka.

Test PAPP-a należy wykonać, gdy długość ciemieniowo-siedzeniowa płodu wynosi 45–84 mm. Dzięki temu na USG genetycznym najlepiej widać przezierność karkową. Mianem tym określa się odległość między tkanką podskórną a skórą na wysokości karku dziecka. Niewielka ilość płynu w okolicy szyi płodu jest normą, natomiast podwyższony poziom sugeruje zaburzenia chromosomalne, wady serca i inne nieprawidłowości genetyczne. Podczas badania lekarz sprawdza też kość nosową płodu, ponieważ jej brak jest charakterystyczny dla zespołu Downa. USG umożliwia również ocenę:

budowy anatomicznej płodu;
czynności serca;
przepływu krwi przez zastawkę trójdzielną i przewód żylny.

Czy badanie jest płatne?

Na wynik badania zazwyczaj czeka się 7–10 dni. Test PAPP-a kosztuje 250–400 zł, przy czym NFZ refunduje go w sytuacji, gdy istnieje ryzyko urodzenia chorego maluszka. Wykonuje się je bezpłatnie, jeśli przyszła mama:

ukończyła 35 lat;
urodziła dziecko z wadą genetyczną;
miała nieprawidłowy wynik USG;
w jej rodzinie lub ojca dziecka rodziły się dzieci z aberracjami chromosomalnymi.

Aby skorzystać z refundacji, ciężarna powinna spełnić co najmniej jeden z powyższych warunków.

Nieprawidłowy wynik badań prenatalnych – co dalej?

Skuteczność testu PAPP-a wynosi 90%. Należy zaznaczyć, że jeszcze czulsze są badania prenatalne nowej generacji, takie jak SANCO, Veracity, Veragene czy Panorama. W przypadku nieprawidłowego wyniku wskazane jest rozszerzenie diagnostyki o inwazyjne badania prenatalne. Lekarz może skierować ciężarną na amniopunkcję, kordocentezę lub biopsję kosmówki.