Filipek i Beletrystyka

W Beletrystyce, pierwszym studyjnym albumie (nie mikstejpie!), który stworzył Filipek, daje się odczuć jego mocne zafascynowanie literaturą piękną, popkulturą i wszelkimi nawiązaniami do kultury w ogóle. Jest w tym krążku raperem, który pnie się do góry jak przebiśnieg na wiosnę. Góra śniegu nad nimi, chłodno, ale za chwilę wyjrzy słońce.

Tej emocji, nadziei właśnie (choć dla niektórych fanów wydać się to może nieco paradoksalne), jest najwięcej w pierwszej płycie. Słychać ją bardzo wyraźnie, bo Filipek jest raperem, który chce się wybić na powierzchnię, być słyszanym, zauważanym. Jest to ambitna płyta, gdzie czuć bardziej delikatny głos młodego rapera.

Filipek w Pierwszym do piekła – zupełnie inny głos

Głos młodego rapera po kilku krążkach staje się coraz bardziej donośny, brzmiąc tak, że trudno go nie usłyszeć. Autor zmienia wyraźnie stylistykę swoich tekstów. Są bardziej dojrzałe, bardziej ponure, gorzkie, często opowiadające o porażkach i wywlekaniu się małych lub większych bagienek.

Przewijają się oczywiście nawiązania do dzieł popkultury, które w twórczości Filipka będą przejawiać się zawsze. To czyni jego rap oryginalnym i trudno pomylić wrażliwe, pełne emocji teksty Filipka z tekstami innych raperów mniej zorientowanych na bardziej wrażliwą stronę człowieczeństwa. Porusza też Filipek jeden z najbardziej popularnych motywów w twórczości w ogóle – mówi o miłości, zakochaniu, rozstaniach i nie wstydzi się o tym mówić.

Filipek i Bipolar – własny głos

Filipek dojrzewał do głosu, którym bez żadnych trudności posługuje się w krążku Bipolar. Muzycznie jest bardzo zróżnicowanych albumie, w którym bity są i proste, i bardzo skomplikowane, wolniejsze, szybsze, różnorodne. Daje się słyszeć dźwięki, które drażnią głowę i wprowadzają w przedziwny stan. Inne porywają, ale nie do tańca.

Lirycznie jest to jedna z najbardziej dosadnych płyt rapera. Mówi bez ogródek o tym, o czym wcześniej tylko napominał. Pojawiają się ciężkie klimaty, tematyka dotyka tak ważnych kwestii jak zdrowie psychiczne, uzależnienia, niebezpieczne zachowania i życie miasta, ale raczej tej jego ciemnej i nieprzyjemnej części.

Na przestrzeni wielu albumów Filipek mocno ewoluował. Obecnie jest już młodzikiem w rapgrze, więc jego głos słychać bardzo wyraźnie. Okres eksperymentów nie został nigdy zakończony, to pewne, bo eksperymentalizm to właśnie najwyraźniejsza cecha twórczości Filipka!

Jest to więc raper, którego warto słuchać, bo jego rap najzwyczajniej porusza i nie pozostawia obojętnym. Kupić zły krążek? Pół biedy! Kupić nudny! Zgroza, ale z Filipkiem na pewno cię nie czeka!