Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej na Ziemi Opoczyńskiej

12 lipca obchodzony jest Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej, który został ustanowiony na mocy uchwały sejmowej 29 września 2017 r., a po raz pierwszy był obchodzony w 2018 r. Data 12 lipca ma związek z pacyfikacją wsi Michniów (obecnie powiat skarżyski), która miała miejsce w 1943 r., a gdzie dziś znajduje się Muzeum Martyrologii Wsi Polskich.

Do pacyfikacji wsi dochodziło także na Ziemi Opoczyńskiej. 10 lipca 1943 r. wczesnym rankiem niemieckie oddziały okupacyjne okrążyły Kozenin i Kamilówkę (obecnie gmina Sławno). Znaczna część mieszkańców została siłą zapędzona do nieistniejącego już budynku miejscowej szkoły.

Czytaj także: Karolek, ważący zaledwie 1,5 kg, przeszedł cewnikowanie serca w ICZMP

Niemieccy okupanci na podstawie wcześniej przygotowanej listy wybrali 33 mężczyzn (w tym kilkunastoletnich chłopców) przeznaczonych do wywózki. Mieszkańcy stawiali opór. Tego dnia, w czasie obławy na miejscu zginęły trzy osoby. Pozostali zostali załadowani na samochody ciężarowe i przewiezieni do Tomaszowa Mazowieckiego. Stamtąd większość z nich trafiła do obozów koncentracyjnych. Przeżyć zdołało jedynie czternastu.

Dziś o tamtych wydarzeniach przypomina pomnik postawiony na terenie Szkoły Podstawowej w Kozeninie i mieszkańcy, którzy w rocznicę pacyfikacji przychodzą oddać pamięć swoim przodkom. Tak też się stało 10 lipca br., gdzie przed pomnikiem zebrali się mieszkańcy obu miejscowości.

Martyrologia Wsi Opoczyńskiej jest zdecydowanie mniej znana niż ziemi kieleckiej i na ten fakt zwraca także uwagę Wiktor Pietrzyk z Muzeum Regionalnego w Opocznie.

– Musimy jednak pamiętać, że ofiarami niemieckiego terroru byli także mieszkańcy naszego regionu, czyli mieszkających w regionie opoczyńskim. Przykładem tego jest właśnie brutalna pacyfikacja miejscowości Kozenin i Kamilówka, do której doszło 10 lipca 1943 r. – mówi dla Radio Łódź – Wiktor Pietrzyk z Muzeum Regionalnego w Opocznie.

Tragiczne wydarzenia tamtych dni odcisnęły się nie tylko na ofiarach, ale także na ich rodzinach, które tracąc mężczyzn (ojców, mężów, braci) do końca wojny zmagały się z biedą i głodem.