Podobno listy wewnątrz “Złotego Jabłka” są bezpieczne – nie grozi im zawilgocenie. Miasto zapewnia, że za 40 lat można je będzie przeczytać.

Umieszczone pomiędzy lustrami, w blasku świateł, złote, lśniące – takie Złote Jabłko było kiedyś.

Dziś Złotego Jabłka nie widać. Pancerna szyba pokryta od wewnątrz skroploną parą wodną, czasem lodem, a z wierzchu brudem, skutecznie skrywa przed oczami mieszkańców złoty symbol Skierniewic. – Codziennie oglądam i na tę chwilę kapsuła płata nam figle. Kwestia wizualna pozostawia wiele do życzenia; my to widzimy i też się nam to nie podoba – powiedziała Anna Wolińska, naczelnik Wydziału Kultury i Promocji Urzędu Miasta.

Rad szukano u różnych specjalistów, m.in. u tych od okien próżniowych czy u budowlańców stalowych konstrukcji. – Jest tam podgrzewany przewód, są pochłaniacze wilgoci. Zastosowaliśmy już wiele nieinwazyjnych środków zaradczych – dodała Wolińska.

Gdy zawiodły już wszystkie sposoby, zwrócono się do specjalisty do spraw ostatecznych – prezesa spółki ARS, największego przedsiębiorcy pogrzebowego w mieście. – Mamy świadomość tego, że u nas się nic nie kończy. U nas nie ma gwarancji, terminu przydatności. Kiedy się coś u nas pojawia, to trwa już wiecznie – powiedział Jacek Staryga.

I tak właśnie miało być z kapsułą – może nie wiecznie, ale 40 lat do obchodów 600-lecia Skierniewic kapsuła miała wytrzymać.

W tym, że Złotego Jabłka nie widać, problemu nie dostrzega twórca kapsuły Robert Sobociński z Poznania. Artysta uważa, że obecny stan kapsuły oddaje całą istotę rzeczy. – Być może ta kapsuła ma uświadamiać, że wszystko jest nietrwałe i że my też się starzejemy i brzydniemy – ocenił.

Wiosną kapsuła ma zostać przebudowana.

Posłuchaj relacji naszej reporterki i dowiedz się więcej: