Czechosłowacka Nowa Fala to olbrzymi ruch filmowy, będący integralną częścią rewolucji kulturowej i świadomościowej Czechów i Słowaków lat 60 XX wieku, która przeszła do historii pod nazwą Praskiej Wiosny. Młodzi filmowcy, którzy na początku tej dekady skończyli praską filmówkę (FAMU), chcieli realizować filmy inaczej, niż robiło się to do tej pory zarówno od stron formalnej, jak i tematycznej.

Złagodzenie cenzury pozwoliło na wprowadzenie do kina tak charakterystycznego dla Czechosłowacji czarnego humoru i odwagi w podejmowaniu niewygodnych temató.

Przegląd potrwa do 22 stycznia. Zaprasza Kino Szpulka Łódzkiego Domu Kultury (ul. Traugutta 18).

Sprawdź harmonogram przeglądu:

16.01.2017 godz. 19.30 DIABELSKI WYNALAZEK (1958; 81 min.) reż. Karel Zeman

Największy sukces w historii czeskiej kinematografii, w 1958 roku obiegł cały świat, zdobywając szturmem światowe festiwale i miliony widzów w kinach. Historia diabolicznego milionera pragnącgo zdobyć świat za pomocą broni masowego rażenia, to dosłownie cały zestaw nowych środków wyrazu, charakterystycznych dla późniejszej twórczości Karela Zemana: pełno w nim rozmaitych maszyn zderzonych z dziką naturą, ożywionych epokowych rycin, rozmaitych efektów specjalnych (z zastosowaniem najstarszych trików Mliesa). Animacja lalkowa,rysunkowa, poklatkowa, czy wycinankowa połączona jest tu z grą aktorów.

17.01.2017 godz. 19.30 SŁOŃCE W SIECI (1962; 90 min.), reż. tefan Uher

Obsada: Marin Bielik, Jana Belkov.

Historia skomplikowanego związku Fajola i Beli, którzy poszukując własnej tożsamości uciekają przed światem na dachy domów czy na wyprawy po Dunaju. Przełomowe dzieło uznawane za początek Czechosłowackiej Nowej Fali, które zaskakuje przede wszystkim świeżością i odkrywczością formy. Liryczna historia miłości dwojga młodych ludzi była udaną próbą uchwycenia emocjonalnego dojrzewania ówczesnej młodzieży, która swoją niepewność, niedoświadczenie i strach przed życiem starała się ukryć pod maską cynizmu i obojętności.

Reżyser wykorzystał w filmie swoje doświadczenia dokumentalisty, zrywając niemal całkowicie z konwencją epickiego filmu fabularnego. Połączenie gry profesjonalnych aktorów i amatorów daje efekt ogromnego autentyzmu. Plastyczne zdjęcia znakomicie oddają atmosferę tamtych czasów i podkreślają wymowę filmu. Słońce w sieci to film, który rozpoczyna epokę portretowania prawdziwych ludzi.

18.01.2017 godz. 19.30 PALACZ ZWŁOK (1968; 96 min.), reż. Juraj Herz

Obsada: Rudolf Hrunsk, Vlasta Chramostov, Jana Stehnov.

Koniec lat 30. XX wieku, mroczne czasy narastającego chaosu i ekspansji nazistowskiej. Główny bohater Karl Kopfrkingl pracuje w praskim krematorium. Ma żonę Żydówkę i dwójkę dzieci, jest wzorowym mężem i ojcem, a w wolnych chwilach czytuje Tybetańską Księgę Umarłych. Karl wierzy w to, że jego praca służy wyższemu celowi, a jego wiarę skrzętnie podsyca znajomy – faszysta Walter Reinke. Kopfrkingl gotów jest poświęcić się w imię wyższych idei, co jednak stoi w konflikcie z dobrem jego niearyjskiej rodziny.

Kultowy Palacz zwłok to dramat z elementami czarnej komedii i horroru. Życiowa rola wybitnego Rudolfa Hrunskiego oraz niepowtarzalna forma języka filmowego, ilustrująca strukturę psychiczną głównego bohatera, czyni film jednym z najważniejszych dokonań czechosłowackiej Nowej Fali i kinematografii światowej w ogóle. Film po premierze w Czechosłowacji aż do 1989 roku pozostał zakazany.

19.01.2017 godz. 19.30 PALI SIĘ, MOJA PANNO (1968; 70 min.), reż. Milo Forman

Obsada: Jan Vostril, Josef ebnek, Josef Valnoha, Milada Jekov.

Trwają przygotowania do corocznego Balu Strażaków. W tym roku ma być to szczególna okazja ponieważ Królowa Piękności wybrana w trakcie balu ma wręczyć specjalną nagrodę za długoletnią służbę byłemu przewodniczącemu komitetu strażackiego 86- letniemu Aloizovi Vranie.

“Pali się moja panno” to jeden z pierwszych filmów Milosza Formana. Jest to gorzka komedia o ludzkich niedostatkach. Ponieważ wszystko co się dzieje wokół strażackiego balu w podkarkonoskiej wsi na pierwszy rzut oka może się wydać zabawne, nie mniej jednak ogólny wydźwięk pozostaje gorzki.

20.01.2017 godz. 19.30 POCIĄGI POD SPECJALNYM NADZOREM (1966; 92 min.), reż. Jii Menzel

Obsada: Vclav Neck, Jitka Bendov, Vladimr Valenta, Libue Havelkov, Josef Somr.

Ikoniczne dzieło czechosłowackiej Nowej Fali i jedna z najciekawszych adaptacji literatury Bohumila Hrabala. II wojna światowa.

Młodziutki absolwent szkoły kolejarskiej Milo Hrma rozpoczyna swoją pierwszą pracę na małej stacji kolejowej. Wojna i polityka nie należą do jego kręgu zainteresowań, jego uwaga skupia się raczej wokół kobiet, szczególnie młodziutkiej konduktorki My. Swą nieporadność w kwestii kontaktów z płcią przeciwną przeżywa wyjątkowo boleśnie, obserwując poczynania starszego kolegi – dyżurnego ruchu, wytrawnego kobieciarza Ladislava Hubiki.

Pociągi pod specjalnym nadzorem mają charakter nastrojowej groteski, w której proste życie zwykłych ludzi przeplata się z wydarzeniami komicznymi, heroicznymi i tragicznymi. Nagrody: Oscar za najlepszy film nieanglojęzyczny w 1968 roku.

21.01.2017 godz. 19.30 MIŁOŚĆ BLONDYNKI (1965; 80 min.), reż. Milo Forman

Obsada: Hana Brejchov, Vladimr Pucholt, Vladimr Menik.

Andula mieszka w maleńkiej osadzie fabrycznej w hotelu robotniczym. Codzienną monotonię przerywa wiadomość o zakwaterowaniu w pobliżu jednostki wojskowej. Jakież jest rozczarowanie dziewcząt, gdy na wieczorku zapoznawczym okazuje się, że wojskowi to grupa czterdziestoletnich rezerwistów. Na szczęście do tańca przygrywa zespół, a wśród muzyków jest młody pianista Milda. Skuszona jego obietnicami miłości, Andula szybko odwzajemnia uczucie. Dopiero podróż w ślad za Mildą do Pragi uświadomi jej, jak naiwne były wielkie marzenia

Znakomite dzieło Formana, zrealizowane w stylu paradokumentalnym, ze śmiałymi jak na owe czasy scenami erotycznymi, w którym reżyser przenikliwie, ale jednocześnie ciepło i z sympatią przygląda się swoim bohaterom. Nominacja do Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny, 1967.

22.01.2017 godz. 11.00 JA, JULINKA I KONIEC WOJNY (1965; 131 min.), reż. Karel Kachya

Obsada: Zdenk Lstibrek, Nadda Gajerov, Vlado Mller.

Wiosna 1945 roku, mała wieś na Morawach. Olin to 12-letni outsider, który nie znajduje wspólnego języka z rówieśnikami. Jego prawdziwymi przyjaciółmi są zwierzęta psy i konie i to z nimi spędza większość czasu. Wojna chyli się ku końcowi, gdy surowy ojciec Olina dowiaduje się, że Niemcy będą rekwirować zwierzęta. Wysyła chłopca do lasu z klaczą Julinką, by znalazł dla niej kryjówkę. Napotkani Niemcy natrafiają na Olina i zabierają klacz. Chłopiec postanawia za wszelką cenę odzyskać przyjaciółkę

Reżyser maluje w swym filmie świat dorosłych oglądany oczami dziecka. To świat niezrozumiały, okrutny, pełen przemocy, a jednocześnie fascynujący.

godz. 19.30 STOKROTKI (1966; 74 min), reż. Vra Chytilov

Obsada: Ivana Karbanov, Jitka Cerhov, Jan Klusk.

Najsłynniejsze dzieło wybitnej czeskiej eksperymentatorki Vry Chytilovej. Surrealistyczna opowieść o dwóch bezpruderyjnych i pozbawionych zahamowań Mariach. Pozornie niewinne dziewczęta dopuszczają się wszystkich możliwych grzechów, łamiąc wszelkie granice przyzwoitości. Naciąganie starszych panów czy pijackie harce w eleganckich lokalach to tylko niektóre z przykładów ich licznych wyrachowanych, ale niepozbawionych uroku psot. Stokrotki to wielkie osiągnięcie czechosłowackiej Nowej Fali i jeden z najbardziej wyrazistych obrazów łączonych z awangardowym ruchem artystycznym, który zaistniał za naszą południową granicą w latach 60. To ekscentryczne stylistycznie dzieło do dziś zaskakuje wielością interpretacji, często skrajnych. Jest odczytywane zarówno jako moralitet o zepsuciu współczesnych kobiet, jak i pierwszy w historii kina manifest feministyczny.