W końcu lat 70. i dekadzie lat 80. XX wieku jego liryka, rozpowszechniana w nieoficjalnych wydawnictwach odbierana była jako głos antykomunistycznej opozycji. Do najbardziej znanych utworów Jacka Kaczmarskiego należą między innymi “Mury”, “Nasza klasa”, “Obława”, “Lekcja historii klasycznej” czy “Sen Katarzyny II”.

Po raz pierwszy wystąpił publicznie na Warszawskim Jarmarku Piosenki w 1976 roku. Rok później otrzymał I Nagrodę Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie za wykonanie “Obławy”. W 1979 roku wraz z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim przygotował program poetycki “Mury”.

W momencie ogłoszenia stanu wojennego Kaczmarski przebywał we Francji. Pozostał na emigracji, koncertował między innymi w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, RPA, Izraelu, a także w większości krajów Europy Zachodniej. Działał na rzecz “Solidarności”, biorąc udział w licznych aukcjach charytatywnych. W 1984 roku został członkiem Redakcji Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium, gdzie pracował przez 10 lat.

Po przemianach ustrojowych i upadku PRL Kaczmarski powrócił do Polski. Wznowił współpracę ze Zbigniewem Łapińskim i Przemysławem Gintrowskim, czego efektem były nowe płyty, a także cieszące się dużą popularnością trasy koncertowe. W 1995 roku twórca wyemigrował do Australii, jednak jego muzyka była wciąż ceniona nad Wisłą – w 2001 roku otrzymał Złotą Płytę za album Live, a dwa lata później został uhonorowany Złotym Fryderykiem za całokształt osiągnięć artystycznych.

W swych dziełach Jacek Kaczmarski poeta poruszał tematykę historyczną, kulturową oraz egzystencjalną. Napisał ponad 600 wierszy, 5 powieści i dwa libretta. Do swoich dzieł komponował muzykę i przez ponad 25 lat wykonywał swoje utwory na scenie. Reprezentował nurt tzw. piosenki autorskiej, czyli w całości stworzonej przez jedną osobę, tak w warstwie tekstowej, muzycznej, jak i wykonawczej.

Jacek Kaczmarski chorował na raka przełyku, zmarł 10 kwietnia 2004 roku w Gdańsku. Poeta, muzyk i prozaik spoczął w Alei Zasłużonych na warszawskich Powązkach Wojskowych. W 2006 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. IAR