Podejmując decyzję o utworzeniu muru w 1961 roku, władze dawnej NRD chciały postawić tamę narastającej fali ucieczek jej mieszkańców.

Dwa pasma betonowej blokady o wysokości ponad trzech metrów oddzieliły Berlin Wschodni od Zachodniego na długości 45 kilometrów. Przez następne lata ściana była umacniana po stronie wschodniej, otaczana zasiekami, systemem strażnic oraz czujników laserowych. Mur wraz z odcinkiem otaczającym zachodnią część miasta, liczył 155 kilometrów.

Według różnych źródeł, podczas próby przekroczenia muru berlińskiego, zginęło od 136 do niemal 250 osób.

Po 28 latach, 9 listopada 1989 roku tłumy berlińczyków z zachodniej i wschodniej części miasta przerwały mur. Do jego obalenia doszło na fali zmian dokonujących się w państwach socjalistycznych, głównie transformacji ustrojowej w Polsce.

Zburzenie muru stało się symboliczną datą upadku systemu komunistycznego w Europie środkowej. Było też początkiem procesu zjednoczenia obu państw niemieckich.

IAR