W Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 r. nie poszło mu dobrze, podobnie jak pozostałym bokserom. To był pierwszy start Polaków i pierwsza możliwość zaprezentowania się jako państwo na międzynarodowej arenie. Tomasz Konarzewski przegrał pierwszą walkę. Potem jeszcze dwa razy uczestniczył w mistrzostwach Europy. W Berlinie 1927 zajął 4 miejsce w wadze ciężkiej (choć przegrał oba pojedynki), a w Budapeszcie 1930 r. dotarł do ćwierćfinału wagi półciężkiej. Trzykrotnie walczył w reprezentacji Polski w meczach międzypaństwowych, osiągając 1 remis i ponosząc 2 porażki w latach. O jego karierze opowiada Maciej Jaśniewski z Muzeum Turystyki i Sportu w Łodzi:
- „Tomasz Konarzewski cz1” z albumu „S³owo”.
Tomasz Konarzewski był czołowym polskim bokserem lat dwudziestych XX wieku. Walczył głównie w wadze ciężkiej, choć niekiedy boksował o kategorię niżej. Mierzył 181 cm wzrostu i ważył 84 kg. Sześciokrotnie zdobywał tytuł mistrza Polski: w wadze ciężkiej w 1924, 1925, 1926, 1932 i 1933 oraz w wadze półciężkiej w 1930. Po zakończeniu kariery był trenerem bokserskim. Pochowany jest na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Udział Polski w Olimpiadzie w Paryżu w 1924 r.
Do Paryża w 1924 r. pojechała 75-osobowa ekipa biało-czerwonych. Aby sfinansować koszt ich wyjazdu, przeprowadzona została społeczna zbiórka pieniędzy, która znacznie przewyższyła subwencję państwową na ten cel. Warto tutaj wspomnieć, że pierwszy start reprezentacji Polski planowano na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 r. Uniemożliwił to jednak wybuch wojny polsko–bolszewickiej (1919-1921). Polacy wystartowali w dziesięciu dyscyplinach: boksie, hippice, kolarstwie, lekkoatletyce, strzelectwie, szermierce, wioślarstwie, zapasach, żeglarstwie i piłce nożnej. Dorobek medalowy nie był imponujący. Zdobyli tylko 2 medale i to w ostatnim dniu igrzysk. Srebrny krążek wywalczyła drużyna kolarska (Józef Lange, Jan Łazarski, Tomasz Stankiewicz i Franciszek Szymczyk), a brązowy – major kawalerii Wojska Polskiego Adam Królikiewicz, w indywidualnym konkursie skoków. W drużynie jeździeckiej, która zajęła siódme miejsce, startował major Tadeusz Komorowski, późniejszy dowódca Armii Krajowej (pseudonim „Bór”). A jedyną kobietą w polskiej ekipie była szpadzistka Wanda Dubieńska.
- Eugeniusz Nowak, bokser, współzałożyciel Łódzkiego Klubu Bokserskiego, zmarł w Pabianicach
- Jan Gerbich, bokser urodzony w Łodzi, w 1928 roku wyjechał do Brazylii
- Oscar Miller kolarz, zawodnik Stowarzyszenia Sportowego Union w Łodzi
- Stefan Kostrzewski, lekkoatleta urodzony w Łodzi
- Józef Jaworski, lekkoatleta urodzony w Zgierzu
- Wawrzyniec Cyl, piłkarz związany z ŁKS Łódź
- Bolesław Gościewicz, strzelec sportowy, zmarł w Łodzi, spoczywa na Cmentarzu Starym