Wiesław Bednarek urodził się w Zduńskiej Woli 25 stycznia 1950 roku. Przez niemal ćwierć wieku był pierwszoplanowym barytonem w gronie solistów Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, a w latach 1979-1985 również Teatru Wielkiego w Łodzi. Podczas swej wieloletniej kariery wystąpił w około 1000 przedstawień, śpiewając największe role barytonowe światowego repertuaru operowego, jak tytułowe role w operach Verdiego: Nabucco, Makbet, Rigoletto.
Jest pierwszym odtwórcą roli Nabucco w Polsce (Opera Śląska – 1983). Podczas licznych wojaży zaśpiewał w niemal wszystkich krajach Europy, w tym na deskach tak znakomitych teatrów, jak Teatr Bolszoj w Moskwie, Staatsoper w Wiedniu, Komische i Staatsoper w Berlinie, Palais des Congres i Champs Elysees w Paryżu, Semperoper w Dreźnie, National Opera i Amfiteatr pod Akropolem w Atenach oraz w wielu innych miejscach, jak Jerozolima, Londyn, Bruksela, Helsinki, Haga, Amsterdam, Wilno.
Brał udział w słynnych światowych realizacjach Halki St. Moniuszki w reż. Marii Fołtyn w Brazylii i Japonii, a także otwarciu drugiego (po Seulu) teatru operowego w Korei – w spektaklu Traviaty G. Verdiego – u boku Izabelli Kłosińskiej (1992). Uhonorowany nagrodą Ministra Spraw Zagranicznych RP za wybitne zasługi dla polskiej kultury (1990 rok). W 2012 roku został odznaczony przez Ministra Kultury Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Następnie w 2021 roku został odznaczony po raz drugi Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2016 roku został mianowany Ambasadorem Kultury Zduńskiej Woli. Został obdarzony także Honorowym Tytułem Zduńskowolanina Roku 2001.
O śmierci Wiesława Bednarka poinformowała rodzina. Nie ma jeszcze informacji o dacie pogrzebu artysty mieszkającego w Warszawie.