Brutalizacja życia w Polsce | Radio Nocą

„Jestem ofiarą przemocy domowej. Musiałem, niestety, uciekać z córką z mieszkania, bo byliśmy ofiarami przemocy ze strony kobiety. To była przemoc psychiczna, znęcanie się psychiczne…, było także zgwałcenie” – tak rozpoczęło się długie, pełne emocji wyznanie pana Mirka w Radia Nocą, którego z trudnym do wyrażenia przejęciem słuchaliśmy wspólnie z towarzyszącymi mi w studiu socjolożką i seksuolożką Aleksandra Dulas i online doktor Aleksandra Krasowska, psychiatrą, seksuolożką, prezes Polskiego Towarzystwa Seksuologii Sądowej.

Do zadzwonienia do nas zachęciła pana Mirka rozmowa chwilę wcześniej ze znanym Wam z poprzedniego Radia Nocą o życiu z uzależnieniem Jackiem Jankowskim, prezesem STOP Stowarzyszenie Abstynenckie Zgierz i jednocześnie Członkiem Zespołu Interdyscyplinarnego do spraw Przemocy w Rodzinie w Zgierzu, który powiedział, że zjawisko przemocy domowej narasta, tak jak narasta spożycie alkoholu. I całkiem często, wbrew powszechnej opinii, jej ofiarami stają się także mężczyźni.

To było Radio Nocą o brutalizacji życia w Polsce, zainspirowane serią brutalnych morderstw, jaka ostatnio wstrząsnęła nami w kraju. W statystykach policyjnych nie widać wzrostu przestępczości, a w Łodzi widać wręcz jej spadek, jak powiedział Maksymilian Jasiak z Zespołu Prasowego Komendy Miejskiej Policji w Łodzi. Jednak zdaniem kryminologów mamy do czynienia ze wzrostem przestępstw brutalnych i powodowanych zażywaniem narkotyków lub innych substancji psychoaktywnych.

Mówiąc najbardziej skrótowo, wzrost używania narkotyków czy innych środków psychoaktywnych, brutalizacja języka, mowa nienawiści w Internecie, polityce, zacieranie się granicy między cyberprzestrzenią a rzeczywistością, przemoc uważana za metodę postępowania, większe przyzwolenie na łamanie prawa oraz nieumiejętność wyrażania emocji, skumulowana złość prowadzą do brutalizacji życia. W niektóre obszary tego brutalnego świata weszliśmy głębiej tej Nocy, dzięki wiedzy, doświadczeniu, ogromnej empatii i uważności Aleksandry Dulas i Aleksandry Krasowskiej, za co jestem im bardzo wdzięczny. Z pewnością wrócimy do dalszego zgłębiania tego czarnego świata, jego obszarów, których z uwagi na czas nie mogliśmy nawet dotknąć, nie po to by szokować, ale aby dotarło trochę światła tam, gdzie ktoś sam nie daje sobie już rady.

To było setne Radio Nocą w moim życiu, łącznie z tymi z początku lat ’90. I tak, jak wiele telefonów sprzed 33 lat tkwią we mnie do dzisiaj, wręcz je słyszę, tak były przejmujące do granic, tak, podobnie, telefon pana Mirka pozostanie we mnie na lata.