Gdy ciecz doprowadzana jest do punktu wrzenia, w naczyniu pojawiają się coraz większe pęcherzyki powietrza pozostające przy dnie. Z fizyki wiemy, że gaz w porównaniu do cieczy dużo gorzej przewodzi ciepło. Powstające bąbelki znacząco utrudniają rozprowadzanie się ciepła w podgrzewanej wodzie. To zjawisko to właśnie kryzys wrzenia.

Naukowcy z MIT zaczęli się zastanawiać w jaki sposób można poradzić sobie z omawianym dzisiaj problemem. Wymyślili, że najprościej będzie sprawić, aby pęcherzyki powietrza jak najkrócej trzymały się dna. Aby tego dokonać, stworzyli specjalną powierzchnię, która w dużym zbliżeniu wygląda jakby była pokryta oddalonymi od siebie wydrążonymi walcami. Grubość ich ścianek jest naprawdę mikroskopijna, bo wynosi w przybliżeniu jedną piątą grubości włosa, czyli około 20 mikrometrów.

Dzięki takiej strukturze małe pęcherzyki nie łączą się w większe i nie blokują dna. Dodatkowo chropowatość walców powoduje, że przepływ wody i ciepła jest ułatwiony. Efektem finalnym jest podgrzewanie cieczy, a nie pary wodnej znajdującej się przy dnie naczynia.

Posłuchaj: