Marsze głodowe w obronie godności codziennego życia mieszkańców zorganizowano w całej Polsce. Ten w Łodzi był najliczniejszy. Przeszedł ul. Piotrkowską, od katedry do placu Wolności 30 lipca 1981 r. Bezpośrednią przyczyną protestu była podwyżka cen żywości i zmniejszenie przydziałów kartek na mięso, ogłoszone kilka tygodni wcześniej.

Wielotysięczny tłum na Piotrkowskiej

Były prezydent Łodzi Jerzy Kropiwnicki wspomina te wydarzenia, przypominając, że kulminacyjny punkt protestu – czyli właśnie marsz głodowy kobiet – poprzedziły trzydniowe manifestacje przedsiębiorstw: MPK, PKS i pracowników budowlanych.

– Dzień był pogodny i wzrok sięgał daleko. Patrząc z placu Wolności, jeszcze na wysokości ulic Narutowicza i Zielonej nie było widać końca pochodu. Tłumy były nieprawdopodobne. Mówiono o 50 tys. osób, ale moim zdaniem było nas jeszcze raz tyle. Na pewno był to największy protest uliczny w historii Łodzi – dodaje były prezydent miasta.

Posłuchaj reportażu o marszu głodowym: Zróbcie wszystko, żeby tak nie było

Było to wydarzenie bez precedensu – podkreśla Ewa Kamińska-Bużałek z Łódzkiego Szlaku Kobiet.

– Wydarzenie pokazało siłę i determinację kobiet – dodaje.

Jak zjeść kartkę nożem i widelcem

W tłumie słychać było hasła: Precz z podwyżką, Trzy zmiany jeden głód, czy Jak zjeść kartkę nożem i widelcem. Protestujący zatrzymali się nakilkanaście minut przed Urzędem Miasta, gdzie 30-letnia matka trojga dzieci iprzewodnicząca Komitetu Zakładowego wStomilu Janina Kończak, odczytała postulaty Solidarności skierowane dowładz miasta irządu. Dotyczyły one:likwidacji skandalu kartkowego, poprawy zaopatrzenia irezygnacji zobniżenia norm przydziałów mięsa.

To właśnie Janinie Kończak poświęcona zostanie prelekcja w Muzeum Miasta Łodzi (sobota 30 lipca g.17.30)

Zobacz: Tablica upamiętniająca “Marsz Głodowy” odsłonięta [ZDJĘCIA]