Stanisław Jurczak był od wielu lat osobą bezdomną, chorym alkoholikiem. Początkowo z córką nawiązywał kontakt telefoniczny. Później często przebywał w okolicy ulic Dąbrowskiego i Tatrzańskiej – gdzie kiedyś mieszkał. Z czasem, po nowym roku kontakt się urwał.

-Pytałam babcię czy gdzieś go widziała, również moją przyjaciółkę, która mieszka w pobliżu. Myślałam, że tata przebywa w noclegowni, bo było zimno albo został aresztowany, skoro poszukiwała go policja – mówi pani Monika, córka pana Stanisława.

Kolejne miesiące nie dawały pani Monice spokoju, więc postanowiła zgłosić sprawę na policję.

– Wpiątek pojechałam na komisariat, poprosiłam żeby sprawdzili czy nie przebywa w areszcie, bo obawiam się, że coś się stało, a ja nie wiem, że mój tata zmarł – podkreśla córka pana Stanisława.

Potwierdziło się najgorsze.

-Okazało się, że tata zmarł 27 stycznia, ale nie na terenie Łodzi. Na komisariacie sprawdzili kod jednostki, która wystawiła akt zgonu i okazało się, że to Zgierz – dodaje pani Monika.

Córka pana Stanisława chciała wyjaśnić, dlaczego nikt jej nie poinformował o śmierci i pogrzebie ojca.

-Panie z MOPS-u stwierdziły, że nikogo nie szukały, bo otrzymały opinię ze szpitala od pracownika socjalnego. Zgodnie z nią była to osoba bezdomna, która nie podała żadnego kontaktu przy przyjęciu do szpitala i mężczyzna prawdopodobnie ma córkę – relacjonuje pani Monika.

Próbowaliśmy skontaktować się z pracownikiem socjalnym zgierskiego szpitala. W odpowiedzi usłyszeliśmy, że osoba ta nie czuje się upoważniona do udzielania informacji. Zapytaliśmy, czy istnieją przepisy dotyczące pochówku osoby bezdomnej, których posiadanie rodziny nie jest jednoznaczne.

-Kwestie dotyczące dotyczące sprawiania pochówku regulują przepisy ustawy z 31 stycznia 1950 r. To Ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Zgodnie z tą ustawą prawo do pochowania zwłok ma najbliższa, pozostała rodzina osoby zmarłej.Zwłoki, które nie zostaną pochowane przez osoby wymienione wcześniej są chowane przez gminę właściwą ze względu na miejsce zgonu – mówi Iwona Jędrzejczyk-Kaźmierczak, rzecznik prasowy łódzkiego MOPS.

Skontaktowaliśmy się z panią Renatą Wolską z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zgierzu w sprawie pochówku pana Stanisława. Czy mops za wszelką cenę starał się odnaleźć rodzinę zmarłego?

-Jeżeli mamy jakieś informacje, chociaż imię, jakiś minimalny punkt zaczepienia, to możemy próbować podjąć jakieś działania. Tutaj nie mieliśmy żadnej informacji. Natomiast też nas obwiązują pewne terminy, dotyczące wykonania tego pochówku – wyjaśnia Renata Wolska ze zgierskiego MOPS.

Pani Monika poprosiła zgierski MOPS o ksero dokumentów.

-Pojechałam do MOPS-u z prośbą o ksero dokumentów, dotyczących prowadzenia tej sprawy. Okazało się, że znajduje się w nich tzw. “wywiad z osobą lub rodziną” i to z 10 lutego. Czyli nie przeprowadzono go z moim tatą, bo on już nie żył – podkreśla córka pana Stanisława.

Jakie oczekiwania ma pani Monika?

– Chcę się dowiedzieć czy opieka społeczna odpowiedzialna za decyzję o pochówku w ogóle próbowała nas odnaleźć czy w ogóle była taka chęć ze strony urzędu, a jeżeli tak, to dlaczego się nie udało – wyjaśnia pani Monika.

Dziś córka pana Stanisława chce spełnić jego ostatnią wolę.

-Mój tata mówił “Monia opieka Cię znajdzie, tylko proszę Cię żebyś mnie pochowała”. Taka była jego wola od wielu lat – zaznacza córka pana Stanisława.

Pani Monika zdecydowała się na ekshumację zwłok ojca.