Święto teatru w cieniu wojny na Ukrainie

Z uwagi na szczególny czas wojny na Ukrainie, w tym dniunie mogło zabraknąć nawiązania do bieżącej sytuacji politycznej i zbombardowania Teatru Dramatycznego w ukraińskim Mariupolu. – Co nam pozostaje oprócz wartości, oprócz kultury – mówi przewodniczącyRady Miejskiej Łodzi Marcin Gołaszewski. -Bo teatr jest emanacją wszystkich wartości. Jest taką ostoją i w gruncie rzeczy jest schronem dla tych wartości. Bo jeżeli nie przetrwa kultura, nie przetrwa literatura, sztuka, to cóż innego nam pozostanie – dodał Gołaszewski.

Do wypowiedzi Marcina Gołaszewskiego oraz do oficjalnego orędzia na Międzynarodowy Dzień Teatru reżyserki, Moniki Strzępki, odniosła się także przedstawicielka łódzkiego Teatru Pinokio, Justyna Piasecka. -Chciałabym w imieniu całego naszego zespołu życzyć państwu, żeby teatr jako schron w tym sensie literalnym nie był potrzebny. Ale teatr jako schron w ujęciu metaforycznym, żeby trwał jak najdłużej i zawsze – powiedziałaJustyna Piasecka.

Uczestnicy uroczystości podkreślali, że w najtrudniejszych chwilach, to właśnie przed teatrem stoi najtrudniejsze zadanie kreowania lepszej rzeczywistości, będąc wciąż w zgodzie z prawdą.

Symboliczny napis “Dzieci” przed teatrem

Przed Teatrem Powszechnym w Łodzi wymalowany został napis w języku Ukraińskim Dzieci – to hołd dla ofiar bombardowania Teatru Dramatycznego w Ukraińskim Mariupolu-tłumaczy Ewa Pilawska dyrektor Teatru Powszechnego w Łodzi. – Dla upamiętnienia tragedii w Mariupolu Monika Strzępka zaproponowała, żeby wszystkie teatry na świecie przed swoimi budynkami skopiowały ten napis – Dzieci. Żeby pojawił się taki napis jak w Mariupolu i przed Teatrem Powszechnym w Łodzi widnieje taki napis. Będziemy przypominać wszystkim o tej tragedii. Bardzo się identyfikujemy z artystami z Ukrainy i ze wszystkimi ludźmi – mówiła Ewa Pilawska.

Dyrektor łódzkiego Teatru Powszechnego zwróciła także uwagę na olbrzymie znaczenie teatru w sytuacjach wojennych, jako instytucji, która daje możliwość ucieczki na wyspę marzycieli ale też wprowadza do społeczeństwa poczucie normalności.