Zdaniem Janusza Wdzięczaka, prezesa Fundacji Ambitna Polska, budżet obywatelski stał się plebiscytem, w którym mieszkańcy muszą zbierać głosy na zadania, które powinno realizować miasto. – Jeżeli chcemy wyremontować tzw. stolarkę okienną, to musimy zebrać podpisy. Zadaniem samorządu miejskiego jest remontowanie szkół i to zadanie oczywiste. Obecnie dochodzimy do paradoksalnej sytuacji, w której przedstawiciele magistratu twierdzą, że nie ma pieniędzy na remonty szkół, a ma na inne wydatki. Jednocześnie każe nam głosować, by głosować na to, aby w danej szkole pojawiły się nowe okna – dodaje.

W skład komisji ds. budżetu obywatelskiego wchodzą radni z jednego komitetu wyborczego, co według społeczników jest upolitycznieniem komisji. Dlatego też domagają się jej rozwiązania i powołania nowej, w której zasiedliby przedstawiciele zaangażowani w działalność społeczną.

Innego zdania jest Jarosław Ogrodowski, łódzki społecznik, który uważa, że skład komisji jest regulowany ustawą. – Moim zdaniem jest to absolutnie niecelowe. Komisja rady miejskiej jest właściwym ciałem do rozpatrywania tego typu spraw i to też nadaje rangę budżetowi obywatelskiemu. Jeżeli zepchniemy to do jakiegoś bliżej nieznanego ciała, powołanego przez zarządzenie prezydenta miasta, to ono ma wyłącznie charakter doradczy, a nie władczy jak komisja. W tym momencie oznacza to osłabienie pozycji wnioskodawców i głosujących – zaznacza Ogrodowski.

Społecznik dodaje, że za pomocą budżetu obywatelskiego mogą być realizowane wszystkie kwestie, którymi może zajmować się Miasto.

Posłuchaj i dowiedz się więcej: