O Wacławie Lipińskim opowiadają – Dariusz Nowiński Komendant Główny Towarzystwa “Strzelec”, Marzena Kumosińska IPN w Łodzi, autorka dokumentu o Wacławie Lipińskim, Jakub Lipiński wnuk Wacława i krewny Maciej Nęciński

“Lipiński jako młody chłopiec wstąpił do Legionów Polskich. Był żołnierzem I Brygady Józefa Piłsudskiego. Walczył o granice Rzeczypospolitej, broniąc Lwowa przed Ukraińcami i Wileńszczyzny przed bolszewikami. W niepodległej Polsce został historykiem polskiego czynu zbrojnego i dyrektorem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Warszawie. W czasie wojny z Niemcami we wrześniu 1939r. pełnił funkcję szefa propagandy Dowództwa Obrony Warszawy. Należał do zwolenników jak najdłuższego trwania obrony stolicy. Po zakończeniu walk, zagrożony aresztowaniem przez gestapo, udał się na Węgry z zamiarem przedostania się do powstającej we Francji armii polskiej. Podobnie jak wielu innym piłsudczykom odmówiono mu prawa do służby w wojsku. Wrócił do okupowanego przez Niemców kraju i został jednym z przywódców niepodległościowej konspiracji piłsudczykowskiej, piórem uzasadniając konieczność walki z Niemcami i ostrzegając przed zagrożeniem Polski ze strony ZSRS”

“Swoją działalność kontynuował po wojnie, której zakończenie przyniosło Polsce kolejną niewolę. Starał się doprowadzić do porozumienia głównych nurtów powojennego podziemia. Aresztowany przez komunistów, został skazany na karę śmierci w jednym z najsłynniejszych powojennych procesów. Zamieniono ją na dożywotnie więzienie, jednak niespełna dwa lata później Lipiński zginął w więzieniu we Wronkach. Jego proces i śmierć w rządzonej przez komunistów Polsce były wstrząsającym świadectwem losu tysięcy patriotów niegodzących się z powojennym zniewoleniem kraju. W PRL starano się wymazać jego nazwisko z kart historii najnowszej. To się nie powiodło. Lipiński na trwałe wszedł do panteonu bohaterów zmagań o niepodległość Polski”.