Urząd miasta powoływał się naargument wczesnej pory roku. – Że choć teraz zieleni nie widać, to za miesiąc – dwa, buchnie nam w twarz bujną roślinnością. Można mieć jednak co do tego pewne wątpliwości: ziemię wyłożono agrowłókniną, która co prawda ułatwia pozbycie się chwastów, ale hamuje procesy biologiczne w glebie. Przygnieciona żwirkiem ziemia zagęszcza się i roślinom trudniej rozwijać system korzeniowy. – W mieście lepiej ściółkować rabaty korą albo wiórkami ze ściętych drzew liściastych bezpośrednio na glebę i sadzić rośliny okrywowe – tłumaczy Elżbieta Urbaniak, doktorantka Uniwersytetu Łódzkiego, która zajmuje się projektowaniem zieleni w miastach.

Z kolei urbanista Kosma Nykiel zauważa, że w innych krajach sięga się po koncepcje bardziej naturalistyczne i lokalne gatunki, dzięki czemu miejska zieleń wygląda lepiej.

Aktualnie realizowane na obszarze rewitalizacji skwery, parki kieszonkowe czy zieleń w podwórkach kamienic to efekt projektów, które powstały 5-7 lat temu – tłumaczy dyrektor departamentu ekologii UMŁ Maciej Riemer. Przyznaje, że teraz część z nich można by zaprojektować inaczej, ale miasto jest związane zapisami w umowach dotyczących dotacji z Unii Europejskiej i w ciągupięciu lat od realizacji projektu nie można wprowadzać tam zmian.

Społecznik Jarosław Ogrodowski przekonuje jednak, że zmiany w projektach można było wprowadzić jeszcze przed ich realizacją.

Choć park kieszonkowy na Kilińskiego jest bardziej szary niż zielony, to trzeba mu oddać jedną rzecz: podczas realizacji zachowano stare rosnące tam drzewa i chociaż one, za miesiąc – dwa będą cieszyć oko zielenią.