– 1 maja 1978 roku dotarłem na swój pierwszy prawdziwy dyżur spikerski. Wtedy właśnie zostałem spikerem Polskiego Radia w Łodzi – wspominał Marek Niedźwiecki.

W programie “Sposób na Majówkę” opowiadał m.in. o swoim dzieciństwie, które spędził w Szadku.Tam, słuchając radia, uzależniał się od muzyki i marzył, by wzorem ulubionych prezenterów polskich i zagranicznych, zapowiadać piosenki.

W ostatnich klasach szkoły podstawowej i na początku liceum Marek Niedźwiecki recytował wiersze. – Byłem w kółku recytatorskim i kiedyś w Koszalinie na centralnym konkursie dostałem wyróżnienie. Najpierw musiałem przejść powiatowe i wojewódzkie eliminacje. Recytowanie wierszy przełożyło się na moją pracę radiową.

– Pod koniec października 1973 roku zgłosiłem się na pierwsze przesłuchanie. Zacząłem studiować budownictwo i architekturę. Z głośnika dowiedziałem się, że jest nabór do Studenckiego Radia Żak.

Marek Niedźwiecki, Radio Łódź, rok 1980:

Radiowa Trójka zawsze od zawsze była radiowym celem Marka Niedźwieckiego. – Jako współpracownik Trójki pracujący w Łodzi robiłem audycje “Muzyka z nowej płyty”. Gdyby nie stan wojenny, to pewnie pracowałbym w Jedynce.

– Miałem kiedyś taką przygodę, że rodzina słuchaczki z Gdańska przyszła do mnie, bym przez radio powiedział, że jej nie kocham, bo wtedy ona przestanie przyjeżdżać i umawiać się ze mną – wspominał.

– Pamiętam wczesne lata ’80, kiedy Trójka była jedynym miejscem, w którym artyści mogli zaistnieć. Pamiętam młodych ludzi, którzy przychodzili z drżącymi rękami wręczając mi tasiemkę w szarek kopercie.

– W tygodniu dostaję mnóstwo materiałów – słucham wszystkich. Wszystkim daję szansę.Jeżeli jakiś utwór pojawi się na antenie, to znaczy, że go polubiłem.