Wiesław Zdort samodzielnie zadebiutował w 1961 roku w “Tarpanie” Kazimierza Kutza. Później wielokrotnie pracował z Kutzem, m.in. przy filmie “Sól ziemi czarnej”, czy “Paciorki jednego różańca”.- Dzięki dyscyplinie, którą sobie wynaleźli na ekranie, te wszystkie opowieści śląskie zyskały bardzo silną moc – powiedział dziekan Wydziału Operatorskiego łódzkiej Szkoły Filmowej prof. Zbigniew Wichłacz.

Wielokrotnie współpracował też ze swoją żoną – Barbarą Sass-Zdort, m.in. przy filmach “Tylko strach” i “Jak narkotyk”. – Zdort pracował też przy filmie “Faraon”. Z Sobocińskim i z Wójcikiem tworzyli ważny zespół. Zdort opowiadał mi o tym kiedyś z pozycji człowieka, który dużo do tego filmu wniósł, ale musiał pozostać na marginesie – dodał prof. Wichłacz.

Od 1987 roku był pedagogiem łódzkiej Szkoły Filmowej. W 1995 roku otrzymał tytuł profesora sztuki operatorskiej. – To była postawa człowieka, który jest świadomy, ile może dać młodym generacjom studentów. Tutaj w szkole pracował bardzo długo. Jego odejście było niesamowite – zrobił to cichutko, na paluszkach. Nie chciał żadnych laurów, podziękowań, koszy kwiatów. Uznał, że w tej szkole zrobił bardzo dużo i należy zejść ze sceny – wspominał prof. Wichłacz.

Wiesław Zdort był wielokrotnie nagradzany za swoją działalność artystyczną, m.in. za zdjęcia do “Pokuszenia” Barbary Sas-Zdort na Festiwalu Filmowym w Gdyni. Wraz z Kazmierzem Kutzem odebrał nagrodę na Festiwalu Camerimage w Łodzi. W 2014 roku odebrał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za całokształt osiągnięć artystycznych. Odznaczony został także Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W sumie nakręcił ponad 60 filmów.

Posłuchaj i dowiedz się więcej: