Czy nowoczesność, której sprzeczności kumulują się w wojnie, jest w sposób nieunikniony destrukcyjna?

Wystawa “Wielka Wojna”, nie daje rozstrzygającej odpowiedzi na to pytanie, lecz prezentując I wojnę światową jako zderzenie różnych, często sprzecznych sił – raz modernizacyjnych, innym razem tradycyjnych – ma za zadanie stworzyć przestrzeń, w której ono wybrzmiewa, a przede wszystkim otworzyć pole do refleksji nad naturą nowoczesności zmienionej przez wojnę.

“Wielka Wojna” podejmuje temat zależności między sztuką nowoczesną a doświadczeniem wojny pokazanych z różnych perspektyw, uwypuklając przy tym różnice między pamięcią tego wydarzenia w sztuce Europy Zachodniej a Środkowo-Wschodniej. W sztuce zachodnioeuropejskiej artyści skupili się bowiem na obrazie wojny jako katastrofy, w krajach Europy Środkowej, w tym w Polsce, dominował zaś obraz wojny widziany z perspektywy jej skutków – odzyskanych państwowości lub zainicjowanych rewolucji. Wystawa jest zaproszeniem do namysłu nad tą różnicą i jej efektami w kształtowaniu kultury.