Jeziorowski był najmłodszym obrońcą Płocka podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Mając 13 lat został uhonorowany przez Józefa Piłsudskiego Krzyżem Walecznych. Wspominając stryja, bratanek Zbigniew Jeziorowski przypomniał, że do wymarzonego lotnictwa Tadeusz dostał się dzięki Piłsudskiemu.

– W Centralnym Ośrodku Lotniczym w Warszawie egzaminy zdał celująco, ale nie chcieli go przyjąć do lotnictwa, bo tam są wymogi wzrostu. Dowiedział się o tym marszałek Piłsudski, że Jeziorowski, którego odznaczał w 1921 roku, nie dostaje się do szkoły w Płocku ze względu na wzrost. Ostatecznie dzięki niemu został przyjęty – mówił Zbigniew Jeziorowski.

Według Artura Ossowskiego z IPN w Łodzi, Tadeusz Jeziorowski zginął osłaniając wraz z III Dywizjonem Myśliwskim 6 Pułku Lotniczego ze Lwowa Armię “Łódź”.

– Wraz z atakiem 4 września na lotnisko polowe, poderwał się z innymi pilotami do walki i zginął w powietrzu śmiercią lotnika walcząc z samolotami niemieckimi. Został strącony, maszyna spadła, stanęła w płomieniach, a Jeziorowski zginął na miejscu – mówił Ossowski.

Spotkanie przy grobie Jeziorowskiego połączone zostało z premierą broszury edukacyjnej przypominającej jego postać, wydanej przez IPN w Łodzi.

Posłuchaj: