– Wielokrotnie pokonywałem bariery, których na pewno nie przełamałbym będąc w swoim miejscu zamieszkania. Poprawiła mi się technika chodzenia i trawersowania, chodzenia z kijkami trekingowymi oraz sylwetka podczas noszenia plecaka na dużych wysokościach – mówi Dawid Gwoździk.

29-latek jest szczęśliwy z tego, co udało mu się dokonać. Szczyt zdobywał z przewodnikiem i innym turystą. Podkreśla, że mierzył się z bardzo trudnymi warunkami. Problemem był m.in. topniejący śnieg.

– Gdy słońce zaczęło przygrzewać, zaczęliśmy się zapadać w śniegu. Na sam szczyt prowadziła długa ścieżka, miała taką szerokość, że jak stanęło się złączonymi nogami, to praktycznie nic więcej poza tymi butami na tej ścieżce się nie mieściło. Z lewej i z prawej strony znajdował się bardzo głęboki śnieg. Właśnie w tym miejscu traciłem dużo energii – dodaje mężczyzna.

Dawid zapowiada ciąg dalszy swoich wysokogórskich wspinaczek. Tę ostatnią zadedykował małej bełchatowiance Ani. Dziewczynka walczy o to, by chodzić. Jest po dwóch operacjach i zbiera na ortezy. Podczas wspinaczki Dawid miał ze sobą baner ze zdjęciem dziewczynki i numerem konta, na które można wpłacać pieniądze na leczenie dziewczynki. Rozwinął go na najwyższym punkcie swojej wspinaczki.