Urodziła się w 1929 rodzinie inteligenckiej we Lwowie. Ojciec jej był adwokatem, który jako oficer został wzięty do niewoli niemieckiej w 1939 i do wyzwolenia w 1945 przebywał w Oflagu w Woldenbergu. W 1940 wywieziona ze Lwowa do Kazachstanu wraz z matką i rodziną. Po powrocie do kraju Krystyna Skolecka-Kona uczyła się w Liceum im. M. Konopnickiej w Łodzi, a po zdaniu matury rozpoczęła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, które ukończyła w 1952 r.

Dwukrotny Kierownik Komisji Szkolenia Aplikantów w łódzkiej Izbie Adwokackiej, trzykrotny członek Okręgowej Rady Adwokackiej w Łodzi, egzaminator egzaminów adwokackich, wieloletni wykładowca procedury karnej, prawa karnego materialnego oraz zasad etyki, przewodnicząca jury w konkursach krasomówczych dla aplikantów adwokackich, gorliwa orędowniczka etosu adwokata.

W okresie strajków łódzkich pro bono broniła łódzkich robotnic, jako jedyna kobieta adwokat w Polsce została internowana 31 grudnia 1981 roku na mocy Dekretu o stanie wojennym z 13 grudnia 1981 roku (przebywała w warszawskim więzieniu w Olszynce Grochowskiej i obozie Kobiet Polskich w Gołdapii, wspomnienia z tego okresu opublikowała w powieści “Dekret na czarownice”).

Wielkim sukcesem zawodowym było dokończenie obrony robotnic z “Teofilowa” przed Sądem Najwyższym w Warszawie (w czasie procesu I instancji była internowana) oraz dwukrotne uniewinnienie prezydenta Miasta Łodzi Marka Czekalskiego.

Wielokrotnie nagradzana za pracę zawodową i społeczną, m. in.: w 1980 roku Honorową Odznaką Miasta Łodzi, w 1989 roku Złotą Odznaką Adwokatury PRL, w 1994 roku Odznaką “Adwokatura Zasłużonym”, w 1999 roku Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 2013 roku “Wielką Odznaką Adwokatura Zasłużonym”, w 2014 roku medalem “Dla Obrońcy Praw Człowieka-Adwokatura Polska”.