W skromnych uroczystościach w Karpaczu wzięło udział ponad sto osób, w tym najbliższa rodzina, przyjaciele i przedstawiciele świata kultury oraz mieszkańcy Karpacza.

Tadeusz Różewicz spoczął na cmentarzu ewangelickim, położonym tuż przy drewnianym kościele pochodzącym z przełomu XII i XIII w.  Od lat 60. XX w. mieszkał we Wrocławiu, ale na miejsce pochowku wybrał sobie Karpacz – malownicze miasteczko położone w Karkonoszach. -Chciał być tam pochowany i mówił, że bardzo mu zależy, aby być w górach, aby być bliżej nieba, aby mu nie przeszkadzano, aby nie było nadmiernego rozgłosu – mówił w dniu śmierci artysty Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Bogdan Zdrojewski. 

Pochówek został odprawiony wspólnie przez duchownych katolickich i protestanckich, zgodnie z wolą Tadeusza Różewicza. 

Jeden z najbardziej znanych na świecie polskich poetów zmarł w czwartek, 24 kwietnia we Wrocławiu. W październiku skończyłby 93 lata. 

Tadeusz Różewicz urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Debiutował w 1947 r. tomem “Niepokój”. Był autorem ponad 50 tomów wierszy, przetłumaczonych na kilkadziesiąt języków. Do jego najważniejszych zbiorów należą: “W łyżce wody”, “List do ludożerców”, “Twarz” i “Równina”.  Osobne miejsce w jego dorobku literackim zajmuje twórczość sceniczna. Napisał między innymi tak głośne dramaty, jak: “Kartoteka”, “Białe małżeństwo”, “Stara kobieta wysiaduje”, “Na czworakach”, “Do piachu”, czy “Odejście głodomora”. Wiele z nich jest wystawianych na scenach całego świata.

Poeta był laureatem wielu nagród krajowych i zagranicznych. W 1999 roku otrzymał Nagrodę Literacką im. Władysława Reymonta za twórczość całego życia, a w 2000 roku nagrodę Nike za tomik wierszy “Matka odchodzi”. Otrzymał też “Złote Berło” przyznane przez Fundację Kultury Polskiej oraz Złoty Medal “Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.  W latach 80. był kandydatem do literackiej Nagrody Nobla.