Dotknij Teatru na Bis. Spotkanie z Mają Komorowską
Spotkania z publicznością są niezwykle ważne dla artystki. Opowiada o nich o zawodzie aktora: radości i wyzwaniach, które ze sobą niesie. Czyta wiersze wybitnych poetów i odnosi się do spraw społecznych oraz wydarzeń historycznych.

Maja Komorowska (Maria Tyszkiewicz) urodziła się23 grudnia 1937 roku w Warszawie. Jest aktorką teatralną, filmową, a takżepedagogiem.
W 1960 roku ukończyła Wydział Aktorski (Oddział Lalkarski) krakowskiej PWST. W 1963 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski. Debiutowała w 1960 roku w Teatrze Groteska w Krakowie, gdzie pracowała w sezonie 1960/61. W sezonach od 1961/62 do 1967/68 należała do zespołu Teatru 13 Rzędów w Opolu przekształconego w 1962 roku w Teatr Laboratorium (od 1965 roku z siedzibą we Wrocławiu) pod kierunkiem Jerzego Grotowskiego. Wystąpiła w pierwszym wariancie Akropolis oraz zagrała rolę Tarudanta w Księciu Niezłomnym. Po siedmiu latach pracy w teatrze Jerzego Grotowskiego weszła do zespołu wrocławskiego Teatru Współczesnego i była jego aktorką sezonach 1968/69 i 1969/70, a później w sezonach 1970/71 i 1971/72 Teatru Polskiego we Wrocławiu. Od 1972 roku jest w zespole Teatru Współczesnego w Warszawie. Pracowała z wieloma wybitnymi reżyserami teatralnymi: Erwinem Axerem, Maciejem Englertem, Jerzym Grotowskim, Jerzym Jarockim, Helmutem Kajzarem, Jerzym Krasowskim, Krystyną Skuszanką, Bohdanem Korzeniewskim, Krystianem Lupą, Krzysztofem Warlikowskim oraz filmowymi: Krzysztofem Kieślowskim, Tadeuszem Konwickim, Andrzejem Wajdą, Krzysztofem Zanussim, Edwardem Żebrowskim i innymi.
Grała w filmach polskich i zagranicznych, m.in takich jak: Życie rodzinne, Za ścianą, Bilans kwartalny, Rok spokojnego słońca, Cwał w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, Dekalog I w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego oraz Wesele, Panny z Wilka, Katyń w reżyserii Andrzeja Wajdy.
Stworzyła ponad 30 znaczących ról w spektaklach teatru telewizji. Aktualnie gra w spektaklach: Mimo wszystko J. Murrella w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza w Teatrze Współczesnym oraz w Szczęśliwych dniach S. Becketta w reżyserii Antoniego Libery gościnnie w Teatrze Dramatycznym.
Zaangażowana w sprawy społeczne, w czasach stanu wojennego pracowała w Prymasowskiej Radzie Społecznej oraz w Komitecie Pomocy Internowanym i ich Rodzinom, później w S.O.S z Jackiem Kuroniem. Dziś jest członkiem Rady Hospicjum Onkologicznego.