Biało-czerwone barwy rozświetlają elewację po zmroku a dniach od 1 do 3 maja.

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej został ustanowiony 20 lutego 2004 roku. Historyk Muzeum Historii Polski Maria Więckowska przypomina, że biało-czerwona polska flaga wywodzi się ze średniowiecza, kiedy to zaczęły kształtować się nasze narodowe barwy. Wiązało się z to z barwami herbu, czyli białym orłem na czerwonym tle. Oficjalnie polskie rycerstwo używało tego znaku od XIII wieku, po zjednoczeniu ziem polskich, po koronacji Przemysła II.

Maria Więckowska przypomina, że choć przez wieki biel i czerwień były polskimi barwami, to dopiero przy okazji pierwszej rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja, zaczęto traktować je jako barwy narodowe. W 1792 roku, kiedy odbywały się manifestacje patriotyczne kobiety ubierały się w białe suknie i zakładały czerwone szarfy, zaś mężczyźni nosili biało-czerwone szarfy.

Biało-czerwona flaga jako narodowa została uznana przez Sejm Królestwa Polskiego podczas powstania listopadowego. W lutym 1831 roku ówczesny Sejm uchwalił detronizację cara jako polskiego króla i przyjął, że polska flaga będzie biało-czerwona.

Maria Więckowska przypomina, że ostatecznie kształt polskiej flagi narodowej ustalił Sejm po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku.

Koloru naszej flagi mają bardzo symboliczne znaczenie biały używa się w heraldyce jako reprezentację srebra, a w zakresie wartości duchowych oznacza czystość i szlachetność. Kolor czerwony jest symbolem ognia i krwi, a z cnót oznacza odwagę i waleczność.

IAR