Eugeniusz Rudnik był związany z Polskim Radiem od 1955 roku. Towspółtwórca tzw. polskiej szkoły muzyki elektroakustycznej. Autor innowacyjnych rozwiązań przestrzennej projekcji dźwięku, w latach 60-tych kompozytor słynnych “Skalarów” oraz pierwszego polskiego utworu kwadrofonicznego “Vox humana” zrealizowanego w Kolonii.

Studio Eksperymentalne Polskiego Radia, które współtworzył, przez długie lata było jedynym w kraju profesjonalnym studiem muzyki elektroakustycznej. Zespół założył bibliotekę utworów zrealizowanych w Polsce i za granicą, a także współpracował z cenionymi artystami i organizował koncerty.

Rudnik zrealizował dziesiątki dzieł między innymi, Andrzeja Dobrowolskiego, Bogusława Schaeffera, Włodzimierza Kotońskiego oraz Krzysztofa Pendereckiego, w tym jego “Ekecheiriję” skomponowaną na ceremonię otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku. Współpracował z Franco Evangelistim, a także z dziesiątkami twórców z kręgu muzyki i innych sztuk pięknych.

W dorobku artystycznym miał około 95 własnych kompozycji, powstałych w Warszawie oraz w licznych studiach europejskich: w Sztokholmie, Kolonii, Paryżu, Brukseli i Gandawie. Były one emitowane w radiofoniach całej Europy i wielu krajów świata, a także wielokrotnie na takich festiwalach, jak: Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova we Wrocławiu, Światowe Dni Muzyki w Finlandii, czy Berliner Festwochen.

Jego kompozycja “Homo ludens” została zaprezentowana w 1985 roku na światowej wystawie sztuki współczesnej “Documenta VII” w Kassel, w której wcześniej uczestniczyli Tadeusz Kantor i Magdalena Abakanowicz. Wiele utworów artysty otrzymało nominacje do prestiżowych nagród między innymi, Prix Italia, Karl Szczuka Preis. W 2006 roku Eugeniusz Rudnik był główną postacią warszawskiego festiwalu Audio Art. W 2007 Biblioteka Narodowa w Paryżu włączyła 30 jego prac do własnego, specjalnego zbioru światowej sztuki audialnej.

Eugeniusz Rudnik urodził się 28 października 1932 w Nadkolu nad Liwcem. Ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Jako wykonawca live electronic, Rudnik brał udział w zespołowych improwizacjach we Francji i w Polsce, między innymi wspólnie z Arne Nordheimem, Francoise Bernardem Mache, Kare Kolbergiem i Bohdanem Mazurkiem. Prowadził zajęcia ze studentami Akademii Muzycznej w Warszawie oraz w Szkole Dziennikarstwa im. Melchiora Wańkowicza. Wykładał na seminariach reportażu, zasiadał w jury konkursów filmowych i dziennikarskich.

Eugeniusz Rudnik był laureatem wielu nagród, między innymi w 1968 roku na I Międzynarodowym Konkursie Muzyki Elektronicznej w Hanowerze w Stanach Zjednoczonych za utwór “Dixi”, w 1973 III nagrodę w Bourges za “Ostinato”, w 1984 II nagrodę w Bourges za “Homo ludens”. W 1991 roku odebrał nagrodę honorową w dziedzinie radia na Festiwalu Mediów w Łodzi “Człowiek w zagrożeniu”. Wyróżnienie przyznano za “nieprzemijające i uniwersalne wartości dokumentujące zagrożenia bytu ludzkiego we współczesnej cywilizacji.

Polskie Radio uhonorowało go prestiżowym Złotym Mikrofonem w 1993 roku. W 2002-gim otrzymał I nagrodę – razem z Marią Brzezińską – na XVII Międzynarodowym Katolickim Festiwalu Filmów i Multimediów w Niepokalanowie oraz na festiwalu “Dwa Teatry w Gdańsku. W 2000 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Cztery lata temu na festiwalu Soundedit odebrał nagrodę “Człowiek ze Złotym Uchem za “pionierskie osiągnięcia w dziedzinie produkcji muzycznej.

/IAR