Janusz Radekw studiu im. H. Debicha nagrywał swoją płytę “Popołudniowe przejażdżki”.Z artystąrozmawiał dziennikarz Radia Łódź Piotr Bielawski.

Piotr Bielawski: Jesteś bardzo niezależnym artystą. Zgodzisz się ze mną?

Janusz Radek: Myślę, że trafiłeś w sedno. Jestem poza jakimikolwiek gatunkami, nie próbuję wstrzelić się w target. Uprawiam taką piosenkę, która mi świszczy w głowie.

Na ile kreuje się szczęśliwość w piosence, a na ile ona wypływa z człowieka?

– Po co robi się piosenki? Po to, aby pokazywać swój stan ducha. To wszystko co znajduje się w moich utworach to przeżycia lub forma refleksji. Chcę, aby moja muzyka podobała się, ale nie jestemszablonowym artystą.

Ale udaje Ci się tworzyć zupełnie inne płyty, chociaż ty nie zmieniasz się.

– Moje kompozycje są cały czas takie same, a melodie zbliżone do siebie. Zmieniają się tylko garnitury i anturaże sceniczne. Teraz bliższy memu sercu jest fortepian, bo pomyślałem, że piosenki powinny brzmieć tak, jak one pierwotnie powstają.

W ten sposób opowiadasz o sobie. To na jakim etapie jest Janusz Radek dzisiaj?

– To może banalne, ale jestem spełnionym facetem. Każdy ma swoje większe lub mniejsze pragnienia, które wynikają z egoistycznego podejścia do życia. Każdy kto staje na scenie i chce ludziom coś pokazać, kocha splendor i uwielbienie.

To ile tego uwielbienia potrzebuje jeszcze Janusz Radek?

– Cały czas potrzebuję. Faceci to są duzi chłopcy. Wszystkie naszeperspektywiczne myślenia o kolejnych górach są niczym w porównaniu do szczęścia, które jest blisko.

Czynie jest tak, że to co mamy nam nie wystarcza?

– Zawsze jest mało i od czasu do czasu przychodzi refleksja, że to co mamy powinno nam wystarczyć.

Posłuchajcie całego wywiadu i utworów:

Informacje o artyście znajdziecie nafacebook’owym profilui na jego stronie.