Zofia i Zygmunt Hertzowie byli najbliższymi współpracownikami Jerzego Giedroycia i współtwórcami paryskiej “Kultury”. Mieczysław Hertz, był łódzkim działaczem gospodarczym i społecznym, ale też pisarzem.

Spotkanie odbędzie się w poniedziałek, 11 kwietnia o 18 w Centrum Dialogu im. Marka Edelmana przy ul. Wojska Polskiego 83.

Zygmunt Hertz (1908-1979) był synem Marii i Mieczysława Hertza. Uczył się w łódzkiej Szkole Zgromadzenia Kupców. Wyniosłem z mojej młodości przyzwoity stosunek do ludzi. Rzecz najbardziej normalną, elementarną i obowiązującą wyznał po latach, w liście przysłanym do byłego dyrektora szkoły. Miał być przemysłowcem albo handlowcem. Kształcił się w tym kierunku także w Manchesterze. Ale los wybrał mu inną drogę. Po wojnie był współorganizatorem i współtwórcą najważniejszego emigracyjnego pisma – paryskiej Kultury. Na własnych plecach przeniósł tony egzemplarzy zakazanego magazynu i wydawanych przez Instytut Literacki książek. Wysyłał je w różne zakątki świata. Zygmunt był bardzo inteligentny, oczytany, i to on stwarzał atmosferę wokół Kultury. Był magnesem, który przyciągał do nas ludzi stwierdziła kilka lat temu jego żona Zofia Hertz z domu Neuding (1910-2003). Poślubił ją w Łodzi na początku 1939 r. Nie była łodzianką, ale tu zrobiła maturę i rozpoczęła pracę. Była pierwszym kobietą – notariuszem. Byli małżeństwem przez 40 lat. A także najbliższymi współpracownikami Jerzego Giedroycia. Zofia Hertz prowadziła sekretariat i księgowość, zajmowała się adiustacją i korektą Kultury do końca jej wydawania. Po śmierci Jerzego Giedroycia została dyrektorką Instytutu i redaktorką Zeszytów Historycznych.
Mieczysław Hertz (1870-1943) prowadził biuro handlowe w Łodzi, był działaczem gospodarczym i społecznym, wiceprezesem Izby Przemysłowo-Handlowej. Napisał też kilka prac historycznych, w tym bardzo ważną książkę pt. Łódź w czasie wielkiej wojny oraz publikację pt. Znaczenie łódzkiego okręgu gospodarczego i jego upośledzenie. Należał do Polskiego Towarzystwa Teatralnego w Łodzi, był też autorem dramatu Ananke, który był kilkakrotnie wystawiany. Podczas II wojny światowej był w pierwszym składzie Judenratu w Łodzi, aresztowany na Radogoszczu, potem trafił do getta warszawskiego, gdzie został zamordowany.