Katarzyna Kobro zdejmuje wilgotną szmatę z glinianej rzeźby i bierze się do pracy modeluje nagą kobiecą postać. Czy portretuje siebie? W aktach z dwudziestolecia międzywojennego, w ułożeniu ciała widać jej pozy, jej gesty (). Dlaczego postacie te nie mają twarzy? Czyżby Kobro zdawała sobie sprawę z istnienia kobiety poprzez milczenie, nieoznaczalność?

Zosia () ścięła włosy i w ubraniu swego brata Tadeusza, w tajemnicy wyruszyła na studia do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. W portfelu miała kilkadziesiąt marek. W walizce dokumenty brata. Zofia w pamiętniku przyznaje, że wybrała akademię w Monachium, bo uznawano tę uczelnię za najtrudniejszą i najlepszą.

Czytanie performatywnepołączone będzie ze spotkaniem z autorkami: Małgorzatą Czyńską (autorką biografii “Kobro. Skok w przestrzeń”) i Angeliką Kuźniak (autorką biografii “Stryjeńska. Diabli nadali”).

Wydarzenie odbywa się w ramach cyklu Mała Literacka

6 kwietnia, godz. 18.00, Teatr Nowy, foyer Dużej Sali, ul.Więckowskiego 15, wstęp wolny.