Fotografie są dokumentacją przebiegu podróży wzdłuż zachodniego oraz południowego wybrzeża. Plan obejmujący 9 tytułowych dni został podzielony na 3 części. W pierwszym etapie znalazł się Reykjavik oraz niezbyt oddalony od miasta i popularny obszar zwany potocznie Golden Circle, czyli tereny parku narodowego Thingvellir, eksplodujący na wysokość 35 metrów gejzer Strokkur oraz wodospad na rzece Hvt, Gulfoss o konstrukcji składającej się z dwóch kaskad. Ogromna ilość wody przepływającej przez wodospad tworzy potężne obłoki pary i unosi się w całej okolicy.

Kolejnym etapem były Fiordy Zachodnie, z Reykjavik na północ koło krateru Grbrók, przez Hólmavik, z którego do safjrur prowadzi droga 61. To 200 kilometrów wąskiej krętej trasy wijącej się wzdłuż wybrzeży fiordów, tuż przy oceanie. Kontynuacja trasy z safjrur przez Flateyri i ingeyri jest bardzo różnorodna, raz omijając wzdłuż wybrzeża, a raz przecinając fiordy, przebiega koło wodospadu Dynjandi, gdzie woda spada z klifu o wysokości 100 metrów i wpływa na dole do oceanu. Fiordy zachodnie to obszar stwarzający wiele możliwości kąpieli w gorących źródeł perfekcyjnie zlokalizowanych wśród wzgórz i na plażach.

Trzecia część podróży to wybrzeże południowe. Hverageri – miasteczko obfitujące w gorące źródła, Seljalandsfoss i Skógafoss dwa różne wodospady, każdy o wysokości 60 m, czarne plaże w Vik, wulkan Eyjafjallajkull, basen geotermalny Seljavallalaug, bezkresne obszary czarnych skał wulkanicznych porośniętych grubym mchem, czarny wodospad Svartifoss i jezioro Jkulsrlón, znajdujące się między oceanem a lodowcem Vatnajkull, z którego nieustannie odrywają się wielkie połacie lodu i wpływają do oceanu.

Wystawę można oglądać do 20 lutego przy Piotrkowskiej 102.

Fotografie są dokumentacją przebiegu podróży wzdłuż zachodniego oraz południowego wybrzeża. Plan obejmujący 9 tytułowych dni został podzielony na 3 części. W pierwszym etapie znalazł się Reykjavik oraz niezbyt oddalony od miasta i popularny obszar zwany potocznie Golden Circle, czyli tereny parku narodowego Thingvellir, eksplodujący na wysokość 35 metrów gejzer Strokkur oraz wodospad na rzece Hvt, Gulfoss o konstrukcji składającej się z dwóch kaskad. Ogromna ilość wody przepływającej przez wodospad tworzy potężne obłoki pary i unosi się w całej okolicy.

Kolejnym etapem były Fiordy Zachodnie, z Reykjavik na północ koło krateru Grbrók, przez Hólmavik, z którego do safjrur prowadzi droga 61. To 200 kilometrów wąskiej krętej trasy wijącej się wzdłuż wybrzeży fiordów, tuż przy oceanie. Kontynuacja trasy z safjrur przez Flateyri i ingeyri jest bardzo różnorodna, raz omijając wzdłuż wybrzeża, a raz przecinając fiordy, przebiega koło wodospadu Dynjandi, gdzie woda spada z klifu o wysokości 100 metrów i wpływa na dole do oceanu. Fiordy zachodnie to obszar stwarzający wiele możliwości kąpieli w gorących źródeł perfekcyjnie zlokalizowanych wśród wzgórz i na plażach.

Trzecia część podróży to wybrzeże południowe. Hverageri – miasteczko obfitujące w gorące źródła, Seljalandsfoss i Skógafoss dwa różne wodospady, każdy o wysokości 60 m, czarne plaże w Vik, wulkan Eyjafjallajkull, basen geotermalny Seljavallalaug, bezkresne obszary czarnych skał wulkanicznych porośniętych grubym mchem, czarny wodospad Svartifoss i jezioro Jkulsrlón, znajdujące się między oceanem a lodowcem Vatnajkull, z którego nieustannie odrywają się wielkie połacie lodu i wpływają do oceanu.

Wystawę można oglądać do 20 lutego przy Piotrkowskiej 102.