Trwająca trzy miesiące wystawa ukazywała Kantora jako artystę ważnego i oryginalnego zarówno ze względu na dorobek teatralny, jak i na dokonania w sztukach wizualnych. Celem było zaprezentowanie tej twórczości jako zjawiska, w którym teatr i sztuka ściśle się ze sobą przenikały, tworząc dzieło totalne. Kuratorami wystawy byli Jarosław Suchan (dyrektor Muzeum Sztuki w Łodzi) i Ricardo Muniz Fernandes.

Okazją do prezentacji ponad 130 obiektów – dzieł malarskich, rysunków, asamblaży, obiektów scenicznych, dokumentacji fotograficznej i filmowej happeningów, akcji oraz spektakli Teatru Cricot 2 stała się setna rocznica urodzin artysty.

Obiekty wyeksponowane w specjalnie zaprojektowanej przestrzeni pochodziły z kolekcji Cricoteki, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeów Narodowych w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Wrocławiu, Muzeów Okręgowych w Koszalinie i Tarnowie oraz zbiorów prywatnych. Ich prezentacja w SESC Consolao była największą jak do tej pory retrospektywną wystawą Tadeusza Kantora poza granicami Polski, zarazem pierwszą w Ameryce Południowej. Wzbogaciły ją wydarzenia towarzyszące wykłady, zajęcia edukacyjne i interwencje parateatralne. Towarzyszył jej także bogato ilustrowany katalog w języku portugalskim i angielskim z tekstami brazylijskich, amerykańskich i polskich znawców twórczości Kantora.

Wystawa czynna była do 14 listopada.