W poniedziałek będzie już po wszystkim. Grzmiące z telewizorów głowy dadzą nam spokój, a my spokojnie będziemy mogli wyjść z kolegami wieczorem do pubu, albo pójść do kina i niczym się nie przejmować. Gorzej jak po paru miesiącach nagle się okaże, że klasowy skarbnik zacznie od nas wołać 5 złotych, bo pani od fizyki trzeba kwiaty kupić. Co prawda pani od fizyki to największa szkolna piła, której nikt nie lubi i na dawanie kwiatów zasadniczo nikt nie ma ochoty, ale przecież tak zdecydował samorząd klasowy! Samorząd wybrany demokratycznie przez pięciu uczniów z pierwszej ławki, bo reszta była zajęta rysowaniem sprośnych rysunków w zeszytach koleżanek, albo wysyłaniem potajemnych wiadomości. Zatem trzeba przeboleć i zamiast wydawać kieszonkowe na gumy do żucia i chipsy przez cały rok szkolny będziemy je wydawać na prezenty dla najmniej lubianych nauczycieli. I nawet może zdarzyć się tak, że większość klasy będzie chciała zorganizować dyskotekę, bo przecież to najlepsza okazja, żeby Baśkę z trzeciej ławki poprosić o chodzenie. Ale nic z tego. Pośmiewisko klasowe, które na pierwszej wychowawczej, przez całkowity przypadek zostało wybrane na przewodniczącego żadnej dyskoteki nie zorganizuje. W zamian będzie konkurs wiedzy fizycznej i pączek dla każdego belfra z okazji dnia nauczyciela. Oczywiście laury za takie inicjatywy spadną na samorząd i wręczającego pączek gogusia w wyprasowanej koszuli, który do samorządu praktycznie wybrał się sam. Franek z ostatniej ławki, który co miesiąc grzecznie oddaje swoje kieszonkowe i tak dostanie pałę z zachowania, bo ktoś doniesie, że schował Mariuszowi plecak w damskim. Tak było jest i będzie. Nie ma co kruszyć kopi.

A gdyby tak cała klasa się zebrała i w końcu, raz jeden, wybrała na przewodniczącego Martę, która przecież doskonale wszystkich rozumie i wcale nauczycielom się nie podlizuje? No takiej możliwości zwyczajnie nie ma, bo do następnych wyborów i tak wszyscy zapomną jaka z przewodniczącego i skarbnika jest niesympatyczna banda. Znów ważniejsze okażą się wspomnienia z wakacji niż jakieś tam kwestie organizacyjne.

Maciej Trojanowski