Anglik, zwiedził unikalny w skali Europy, zabytkowy zbiornik wody na Stokach, który na co dzień jest wypełniony wodą i nie ma możliwości jego oglądania. – To dla mnie wielki zaszczyt być tutaj i oglądać dzieło rozpoczęte przez jednego z moich przodków – mówiWilliam V Lindley. – Nie jestem inżynierem, zajmuję się komputerami, więc tym bardziej jestem pełen podziwu dla tego miejsca. Bardzo się cieszę, że w dalszym ciągu działa ono sprawnie, ponieważ trochę się obawiałem, że tutaj mnie przywieźliście, abym naprawił uszkodzenia. Ale nie przywiozłem ze sobą cementu ani cegieł – żartował.

Zbiorniki wody na Stokach zwany “podziemną katedrą” zaprojektował na początku XX wieku angielski inżynier William Heerlein Lindley. Zaproponował on władzom Łodzi zbudowanie w jednym z najwyższych punktów miasta (260 m n.p.m.) zespołu zbiorników na wodę pitną. Powstała w ten sposób naturalna wieża ciśnień, z której rurami woda trafia siłą grawitacji do domów położonych poniżej zbiorników. Różnica poziomu między lustrem wody, a najniższym punktem zasilanym z sieci wodociągowej w Łodzi wynosi 90 metrów.

Wysokie koszty inwestycji spowodowały, że pierwsze dwa zbiorniki, o pojemności 15 milionów litrów każdy, zbudowano w latach 1935 – 1937. Dwa kolejne po II wojnie światowej w latach 1949-53. Są zbudowane ze specjalnej wodoodpornej cegły na planie kwadratów o boku 60 m. Na sklepienie każdego ze zbiorników składa się 100 kopuł podtrzymywanych przez 81 kolumn.

Woda do zbiorników jest tłoczona z 19. studni głębinowych oraz w niewielkiej ilości z ujęcia w Tomaszowie Mazowieckim na rzece Pilicy. W przypadku teoretycznej, jednoczesnej awarii wszystkich ujęć wody dla Łodzi, jej zapas w zbiornikach może zaspokoić potrzeby miasta przez 24 godziny. Te unikalne w skali Europy, zabytkowe obiekty inżynierskie nie są na co dzień dostępne dla zwiedzających, bo są wypełnione wodą. Raz na dwa lata poddawane są remontowi wówczas można w pełni zobaczyć.

William V Lindley, potomek inżyniera, który zaprojektował system zaopatrzenia miastaw wodę pitną oraz odprowadzenie ścieków przyjechał do Łodzi na zaproszenie prezydent Zdanowskiej. Wizytę gościa zorganizowano z okazji 90. rocznicy powstania łódzkiego Zakładu Wodociągów i Kanalizacji.

William V Francis Naunton Lindley (ur. 5.VII.1955) jest potomkiem męskim w prostej linii od Williama I Lindleya (1808-1900), założyciela firmy rodzinnej angielskich inżynierów cywilnych, projektujących, dostarczających ekspertyz i budujących wodociągi oraz kanalizację w kilkudziesięciu miastach Europy. Sir William II Herlein (1853-1917), najstarszy syn i główny inżynier w firmie rodzinnej, z pomocą swoich dwóch braci – Roberta Searlesa i Josepha, przyczynił się do zaprojektowania i wykonania kanalizacji i wodociągów m.in. w Pradze, Budapeszcie, Frankfurcie nad Menem, Warszawie i Baku. Sporządził projekty wodociągów m.in. dla Sankt Petersburga, Radomia i Łodzi. Te dwa pierwsze nie zostały wykonane głównie ze względu na wrzenia rewolucyjne 1905 roku, wojnę rosyjsko-japońską, a następnie pierwszą wojnę światową. Miasto Łódź jest jedynym przypadkiem kompleksowego projektu W.H. Lindleya zrealizowanym po jego śmierci.

Projekt wodociągu w Baku był ostatnim wielkim dziełem Williama II Heerleina i został otwarty na początku 1917 roku. W Rosji trwała rewolucja. W grudniu tego roku W.H. Lindley zmarł. Do pracy w Baku zatrudnił jako swojego zastępcę inżyniera Stefana Skrzywana, który poznał metody pracy Lindleya i był ich wiernym kontynuatorem przy budowie kanalizacji i wodociągów w Łodzi.

William V Lindley jest prawnukiem Williama I Lindleya i wnukiem Roberta Searlesa, brata Williama II Heerleina. Jedynym męskim potomkiem posługującym się imieniem William, nawiązującym do wielkiego przodka. Jest prawnikiem i zarządza w Londynie firmą Firstresponse niosącą pomoc ofiarom przestępstw komputerowych.

ZOBACZ TAKŻE:Nurkowanie w podziemnej katedrze na Stokach w Łodzi [WIDEO]