W 1878 r. Ludwik Schmiedera z synem stworzyli tu mechaniczną tkalnię wyrobów wełnianych.

W tkalni było wtedy 75 ręcznych krosien, a zatrudniała 159 osób. Po zmechanizowaniu produkcji i rozbudowie fabryki zatrudnienie zmniejszyło się do 130 robotników, którzy pracowali na 145 krosnach mechanicznych – pisze Ryszard Bonisławski w Księdze Fabryk Łodzi.

I wojna światowa nie oszczędziła również tej łódzkiej fabryki. Poważne zniszczenia spowodowały, że zakład nie odzyskał już zdolności produkcyjnej. Tak jak w przypadku innych fabryk i tu hale oddano pod wynajem innym przedsiębiorcom.

W czasie II wojny światowej hale fabrykiLudwika Schmiedera i Syna zamieniono w warsztat samochodowy, gdzie naprawiano wojskowe auta. Po 1945 roku na ich bazie powołano tu Państwowe Warsztaty Samochodowe Okręgu Łódzkiego. Później Centralę Techniczno-Handlową “Unitra-Serwis” i Centralną Składnicę Harcerską “Czuj-Czyn”.

Do niedawna na tym tereniedziałały firmy usługowe i hurtownie z wjazdem od ulicy Sienkiewicza. Według planów obecnych władz miastapo rewitalizacji powstanie tu centrum kulturalne.

KLIKNIJ,BY PRZEJŚĆ DO NASTĘPNEJ STRONY ARTYKUŁU

Oprac. na podstawie: Jacek Kusiński, Ryszard Bonisławski, Maciej Janik “Księga Fabryk Łodzi”, Wydawnictwo Jacek Kusiński, Łódź 2010.