Sztuka balijska łączy w sobie tradycyjną twórczość rodzimą, wpływy indyjskie, które dotarły do niej wraz z buddyzmem i hinduizmem oraz inspirację sztuką chińską przybyłą do Azji południowowschodniej wraz z ceramiką Kraju Środka oraz związaną z samą już działalnością chińskich rzemieślników na wyspie. Jest ona ściśle podporządkowana praktykom religijnym tradycyjnej miejscowej społeczności i ozdobą wielu świątyń podczas dorocznych ceremonii.

Na wystawie zobaczymy ponad sto obrazów. Część z nich wywodzi się z tzw. nurtu malarstwa klasycznego pochodzącego z Kamasan w rejencji Klungkung, we wschodniej Bali, który był centrum tej sztuki w okresie od XVI do XX wieku.

Rzeźbę reprezentować będzie zespół 28 obiektów. Są to przeważnie niewysokie stylizowane figurki antropomorficzne i zoomorficzne wykonane z reguły z drewna sandałowego, datowane na lata 30. I 40. XX wieku. Stylem nawiązują one wyraźnie do europejskiej sztuki art deco.

Tkaniny dla bogów i ludzi (jak je określiła Maria WrońskaFriend we wstępie do katalogu wcześniejszej wystawy) stanowią przykład fascynacji kolekcjonera tą dziedziną sztuki. Są to z reguły tkaniny odgrywające istotną rolę w rytuałach obrzędowości dorocznej, które posiadając sakralny wymiar, pośredniczą między światem ludzi a królestwem bóstw i duchów, ale znajdują również zastosowanie w obrzędach rodzinnych.

Wystawa pt. “Sztuka balijska” będzie prezentowana w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi w terminie od 21 maja do 23 sierpnia.